En elke keer komt die vraag terug:Wat ben ik als kunstenaar aan het doen? Hoe zo kunstenaar? Wat maak je en waarom? Je volgt steeds meer en intenser andere makers. Leest,studeert. Maakt zelf. Op mijn weblog zie je de strubbelingen,aantekeningen projecten. Ik schrijf belangrijke artikelen over,soms zelfs hele boekjes. Wat zoek ik? Zingeving,ordening? Waarschijnlijk neem ik binnenkort een artikel van Fuchs over getiteld ‘Staten van ervaring’. Daar staan een paar bijzondere uitspraken in. In de Groene van 5-9-13 staat een artikel van Kiene Brillenburg Wurth. Hij is universitair hoofddocent literatuurwetenschap en gespecialiseerd in de relaties tussen literatuur,muziek,film en nieuwe media.Titel van het artikel:’Berichten uit een schriftloze samenleving’. Hij gaat in op onder andere de volgende vragen; wat is de plaats van het beeld en het schrift in onze samenleving? Wat is de rol van het beeld? Wat betekent de ontwikkeling van schrift en beeld voor ons bewustzijn, onze ervaring,ons geheugen? Wordt ons geheugen beïnvloed door wat we steeds maar weer en vele uren lang op het scherm zien? Wat blijft er van ons over? Het net opgerichte instituut voor beeldtaal (zie website) houdt zich met hetzelfde bezig. Zit er iets in de lucht? Op dit instituut kom ik vaker terug;daarover later. Nu BW(Brillenburg Wurth). Ik heb weer zin om het hele artikel op mijn weblog te zetten;nu geef ik voorlopig een soort van samenvatting met citaten. Hoe ga ik het gebruiken? Het zet me aan het denken. Maakt me onzeker over mijn werk,maar dat hoort zo. Ik heb meteen al een boek gekocht dat in het artikel wordt genoemd. Aanleiding voor het artikel is o.a. een tentoonstelling ‘Memory Palace’ te zien in het Victoria en Albert museum in London en het boek van Hari Kunzru ‘Memory Palace’. In het boek wordt een wereld beschreven waarin schrift en herinnering verdwenen zijn. ‘In die wereld zonder sporen vertelt de ik-verteller zijn laatste verhaal.’ B.W. noemt de mediafilosoof Vilém Flusser ook één van de mensen die zich al in 1987 afvroeg of schrijven toekomst heeft. Zie zijn boek ‘Die Schrift:Hat Schreiben Zukunft?’ B.W. vindt het boek vreemd,fascinerend,poëtisch en kan er geen genoeg van krijgen. Flusser vertelt hoe het schrift begon en het mogelijk zal eindigen als beeld. Het schrift is volgens Flusser iconoclastisch;’ontwikkeld vanuit het beeld (tekeningen,pictogrammen)verscheurde het schrift ooit het beeld om volledig schrift te kunnen worden.’ Morgen verder.
