Auteur: Willem Broens

Weer verder met het essay ‘De glottis als afgrond. Over het hiaat in Paul Celans lyriek’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.‘Ze verbindt deze sferen in een flits van visionaire huiver. Het Duits wordt de bergplaats van zowel verhevenheid als infernale angst, gebroken morele codes, vergeten cultuursporen, een zweem van…

Weer verder met het essay ‘De glottis als afgrond. Over het hiaat in Paul Celans lyriek’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’. ‘Die tragedie ligt allereerst in het feit dat de Oost-Europese joden zich door en in de taal van Luther en Goethe een identiteit verwierven, die hun vervolgens het…

Beginnen met het essay ‘De glottis als afgrond, over het hiaat in Paul Celans lyriek’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.‘Motto; ‘Erst wer eines Ganzen machtig ist, weiss um Zäsuren.’ T.W. Adorno1‘Er bestaat zoiets als de Celan-ervaring. Die komt erop neer dat de meest uiteenlopende culturele verwijzingen plots in een…

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.‘Als we dan terugdenken aan de postmoderne scheet, waar Critchley de tragische Antigone om vroeg, dan kunnen we ons alleen maar verbazen over het verlies van de grote wijsgerige ironie die Schlegel voor ogen stond….

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.‘Misschien schuilen de laatste tragische zielenspuwsels cryptisch verpakt in de mini-catastrofes van deze dichter, bij wie de taal breekt en desondanks spreekt over de gruwel buiten haar om, de uitmoording van volkeren en de waanzin…

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.‘Indien echter een antieke Griek zou kunnen terugkeren, dan zou hij ons wellicht ervaren zoals wij van ruimtemannetjes dromen: robotachtige wezens, overgecodeerd, onbegrijpelijk in zichzelf verstrikt, niet in staat het rouwen tussen goden en mensen…

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘het zwijgen van de tragedie’.‘In die zin treft Shakespeare – en dit in tegenstelling tot Racine en Corneille, Steiner schrijft zeer treffende dingen over het verschil tussen de Franse en de Elizabethaanse tragedie – de kern van de verloren…

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘het zwijgen van de tragedie’.‘Dit gegeven nu zou men radicaal ironisch kunnen noemen: het in elkaar krimpen van de tragische verhoudingen tot een spiegelgevecht met een onvatbare Ander in het ik. Het is deze radicale ironie, deze zelfrelativering die…

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘het zwijgen van de tragedie’.‘Dit verlangen is het Tantalus-verlangen naar de altijd wijkende, onkenbare Ander, en in die zin is deze radicale subjectiviteit volgens Lacan juist de laatste objectiviteit. Met andere woorden:onze laatste, grote ‘objectiviteit’, de laatste heteronomie waarvan…

Weer verder met het essay ‘Het zwijgen van de tragedie’ van Stefan Hertmans uit de bundel ‘Het zwijgen van de tragedie’.‘In een van de meest meeslepende boeken die ik ooit las, ‘Of/Of’, mediteert Kierkegaard over het verschil tussen een antieke en een moderne Antigone. Hij stelt zich voor dat een moderne Antigone weet zou hebben…