met het essay van Jael Kraut ‘Een stuk stilte’ ondertitel ‘Een filosofische analyse van John Cage’ ideeën over muziek’ uit de bundel ‘Hoe kunst en filosofie werken’. ‘We zien dus een overeenkomst tussen Kant,Schelling,Adorno en Cage,namelijk in de gedachte dat de artistieke intentie eindigt in intentieloze natuur. Kunst bevindt zich uiteindelijk buiten het gebied van de intentie;kunst kun je immers niet ‘willen’. Toch is er een verschil tussen de componist en de filosofen. Terwijl bij de filosofen de vereniging met de natuur plaatsvindt op het niveau van de creatie en het ware kunstwerk een product is dat minstens het niveau van de natuur bereikt (voor de gelovigen onder ons,het niveau van de goddelijke schepping),gaat het er bij Cage om niets of zo weinig mogelijk te componeren,met het doel ons beter te laten luisteren naar de wereld zoals ze is,om op die wijze één te worden met de natuur. Anders gezegd,bij de filosofen is het produceren van kunst op het hoogste niveau een manier om de natuur te evenaren of zelfs te overtreffen,bij Cage lukt de gezochte synthese alleen door niets menselijks tussen jou en de natuur te laten komen en dus ook geen kunst.'(bladzijde 189) Wordt vervolgd. Dit keer geen gedicht van Herman Gorter uit ‘De School der Poëzie’. Mijn hommage-collage is af. Ik laat binnenkort op facebook een foto zien van het werk. Ik denk dat de tijd rijp is voor een hommage voor Robert Walser.
