met het boek van Peter Henk Steenhuis en René Gude ‘door het beeld door het woord’. ‘Het wit moet dus bij elk werk hetzelfde zijn. Dit deel van het werk is de basis,het voetstuk. Daarboven is een kleurig deel te zien,dat aan kleding doet denken. Ten Hove:’In dit vlak wilde ik juist kleur en een persoonlijke penseelstreek. Ook hier heb ik veel herkenbaars weggelaten. We hebben zoveel informatie in ons hoofd,dat we in het paars onmiddellijk een colbertje herkennen en in het oranje een jas.’ De fundering van deze werken staat in het emailachtige wit. Van het middendeel maken we kleurrijke kleding. Nu de gezichten zelf. Als eerste valt op dat het haar kleurloos is,licht als de rest van het gezicht. Ten Hove:’In een schilderij is altijd sprake van een hiërarchie van beelden. Iets kan alleen een hoofdzaak zijn als de schilder er welbewust voor gekozen heeft. Andere onderdelen moeten dus ondersteunend zijn. Is voor deze gezichten haarkleur essentieel? Nee. Kon ik weglaten.’ Wat is dan essentieel? Nu ik langer naar de gezichten kijk,krijg ik het vermoeden dat ze uit het verleden afkomstig zijn. ‘Nee,de gezichten zijn van nu.’ Toch doen ze me denken aan personages uit het verleden. ‘Dat kan,de man met het paarse colbert is gemaakt naar een zelfportret van Anthony van Dyck,een zeventiende-eeuwse Antwerpse schilder. Het schilderij met de oranje jas is de actrice Kate Dolan,naar een schilderij van John Everett Millais.’ In een stapel papieren zoekt Ten Hove afbeeldingen van de originele werken. Die komen niet snel boven water. Of we ze in dit boek kunnen plaatsen,als illustratie? ‘Liever niet,dat leidt af,je gaat dan toch weer automatisch op zoek naar de gelijkenis en daaraan wil ik juist voorbijgaan.'(bladzijde 255-257) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘De windvanger’. ‘DE ONGEDANSTE DANS///gedichten uit de gevangenis,1975-1983///// Motto;’twee postduiven flitsen hoog in de lucht de eerste/laatste oranje zonnewoorden-/om zo de goden op te roepen/buiten de tijd en de tijd in het dodevogelritueel van de geboorte/en alles daarbuiten binnenin te creëren voor één slag:/het is goed de horlogewijzers over zachte cijfers te kammen/en ook in leven nog te sterven’/-Gonefi Shing’ (bladzijde 113) Wordt vervolgd.
