met ‘Walter Benjamin – Reddend nihilisme’ van Frank vande Veire uit het boek ‘Als in een donkere spiegel;De kunst in de moderne filosofie’. ‘Het verval van de aura betekent niet alleen een onomkeerbare mutatie in de esthetische ervaring,maar in de structuur van de ervaring ’tout court’. De massamedia komen in het algemeen tegemoet aan het verlangen van de massa om alles dichterbij te halen en ‘live’ mee te maken. Hierdoor boet de traditie aan gezag in. Het weefsel van collectief overgeleverde verhalen waarin zij de dingen inweeft desintegreert. De dingen rijpen niet meer langzaam in een ervaring die in de traditie van het collectief is ingebed,maar worden op een momentane wijze ‘beleefd’. Ook het bombardement van prikkels dat de mens in de stad ondergaat,draagt bij tot de desintegratie van de ervaring in de traditionele zin. In ‘Der Erzähler’,een essay uit dezelfde tijd als ‘Das Kunstwerk’,beschrijft Benjamin niet zonder nostalgie het verval van het traditionele verhaal,dat nog in de ‘ervaringsschat’ van een volk was geworteld. Ook in het marxistisch geïnspireerde ‘Das Kunstwerk’ is die nostalgie nog voelbaar. Niettemin juicht Benjamin hier de de-auratisering van het kunstwerk toe. Het gede-auratiseerde kunstwerk is immers meer werkelijkheidsgetrouw in de zin dat het de desintegratie van traditie en ervaring,die zich op alle niveaus van het maatschappelijke voordoet,serieus neemt. Het kunstwerk moet schokken of informeren. het is niet langer zijn taak te betoveren of te verleiden.'(bladzijde 183) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘Lichtspraak’. ‘LANG ZAL HIJ LEVEN/////Sinds mijn coma,waarin ik///de exotismeloze voering van/de andere zijde wezenloos onderging,///de lichttrillingen dwars door mij/heen trokken zonder mij te schokken,///en waarvan ik me niets dan niets herinner,///trilt mijn hart inniger bewogen/door elk bewegingsverschijnsel,///zelfs dat van een doodgewone mus,/hoe richtingsloos en schamel ook///ze fladdert.'(bladzijde 25) Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ het woord ‘lammertjesleerboek’.(bladzijde 153)
