met ‘De lezer en de wereld’ van Jeroen Mettes uit het boek ‘Weerstandsbeleid’. ‘Er is dus in Duinkers poëzie wel een ik aanwezig,schrijven Vaessens en Joosten terecht,maar het bijzondere is ‘dat dit ik aan de dingen in het gedicht geen orde oplegt’. Natuurlijk weten we dat Duinker wel degelijk een of andere orde heeft aangebracht,maar het ik in de tekst – en ook gedichten zonder het woordje ‘ik’ vooronderstellen in bijna alle gevallen een ik – komt over als een passieve ontvanger van indrukken. Het ik brengt geen orde aan,maar schept ook geen chaos. Vaessens en Joosten zeggen:'[Duinker] laat de chaos bestaan.’ De letterkundigen verwarren Duinker met het ik in het gedicht – zoals gezegd brengt de dichter wel degelijk een orde aan – ,maar problematischer is de kritiekloze acceptatie van het cliché van ‘de chaos van de werkelijkheid’. Die werkelijkheid wordt meestal opgevat als ‘het dagelijks leven’,d.i. een heterogene mix van indrukken,ervaringen,gevoelens en gedachten,waarin de kunstenaar vervolgens orde aan zou brengen. Het volledige cliché luidt:’Vorm geven aan de chaos van de werkelijkheid.’ Orde aanbrengen doet het postmodernistische subject niet,volgens Joosten en Vaessens,maar ze zetten geen vraagtekens bij de veronderstelde chaos. In een interview in het tijdschrift ‘Parmentier’ doet Lucas Hüsgen dat wel: ‘We wonen in een van de meest gereguleerde landen ter wereld,hebben een ontstellend hoge levensverwachting,houden er monotone straatbeelden,saaie weilanden en aangeharkte bossen op na. De chaos van het dagelijks leven waarover je zo vaak hoort,is een westerse wensdroom,een uiting van onbehagen aan het eigen welzijn.”(bladzijde 302) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘De loeiende tier’. ‘OVEREIND IN NOSTALGIE,HOOP EN WOEDE/////Windgolg rijshoofd strijkdol ruw sap duwzee zwalping klamplicht slecht/water vispraatjes langetongstroom stormvloeddeur ademnoodsprong/uitklateringssluis nietigverlaring./ Het spel is nooit zonder risico’s.'(bladzijde 31)Dit is het gedicht. Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ het woord ‘britsbeen’. (bladzijde 168)
