met ‘O mens! Geef acht!'(Nietzsche,Bataille,Marsman)van Ger Groot uit het boek ‘De geest uit de fles'(Hoe de moderne mens werd wie hij is). ‘Dat is wat Nietzsches ‘perspectivisme’ wordt genoemd:de wereld bestaat slechts in de vorm van interpretaties die steeds vanuit een bepaalde gezichtshoek worden ondernomen. Wil tot macht Het perspectivisme lijkt op een epistemologische stroming die ongeveer in dezelfde tijd in Amerika door denkers als Charles Sanders Peirce en William James ontwikkeld wordt:het pragmatisme dat zegt dat waarheid datgene is wat werkt. Maar voor Nietzsche is dat allemaal te benepen. Het argument van nut en zelfbehoud dat in ‘Over waarheid en leugen’ nog een grote rol speelt,heeft hij in ‘De vrolijke wetenschap’ al overstegen in een filosofie die veel meer wil dan zelfbehoud. Net als Zarathustra zal de ‘Übermensch’ die de vrucht is van dit afscheid van de waarheid,bereid zijn ter wille van dat ‘meer’ eventueel zelfs zijn eigen ondergang te riskeren. Dat ‘meer’ vloeit voort uit een van de moeilijkst te begrijpen concepten uit de latere filosofie van Nietzsche:de wil tot macht. Dat is in zekere zin de voortzetting van de schopenhaueriaanse wilsidee waarvan hij ooit is uitgegaan. Maar in plaats van de resignatie die bij Schopenhauer centraal stond,verkondigt Nietzsche nu een gretige wil die de wereld beaamt,grijpt,wil innemen en tot de zijne maken – onder meer door middel van zijn perspectivistische interpretatie.'(bladzijde 193) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht uit de reeks ‘Zij gezellin’ van Mark van Tongele uit de bundel ‘Gedichten’. ‘Zij is helderheid van/mijn kleur:inzicht./Haar wit heft veelal/mijn contrasten op./De tuin,waarin zij/het voorjaar schikt,/staat in morgenbrand./Zo gezien boogt zij,/bij wijze van spreken,/op het eerste licht.///Voor het raam de poes/en ik in heiligenschijn./De zon op vrijerspad/kijkt ongegeneerd binnen./De koffiekan als een/verborgen verleider/op de keukentafel./Straks smeren wij/geroosterde boterhammen/met echte Luikse siroop.'(bladzijde 137)Dit is het gedicht. Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ de woordgroep ”die de zalige vlammenwerper straks intrapt”.(bladzijde 229)