een paar gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘het schip van de hellingen zweeft nat/de bultboeg verstoot het sierlijke water///zo zucht het verdronken water/zijn zijhals neigt tot het huilende paard///dat het zwevende water uit springt/de kust verlaat/zijn staan ontzwemt///open dat schip/ballingwater'(bladzijde 233) ‘waarop verlaat zich de zee///dubde duin/over zee/dacht na over zand/van miljoenen/zo fonkelend///zo wonder van wal/schemer schampend///ziltwier van gloed schond de schemer/woei kou in het doodbot'(bladzijde 234) ‘stil van het hek/viel ik/de tuin uit///scherp aan de mist/zeilde ik/door bedruppelde nacht///wijd was nabij/bezwoer het roer///morste het duinnat/schonk zee'(bladzijde 235) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.
