een paar gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘schouw rozen droef doven///wij doortrokken van rivieren/wij geaderd door de beken/zien de scheve schuiten varen/razen op het wier van dromen/rede zal ons samenroepen///u verheffend bloem der tak/bosschone'(bladzijde 257) ’te zeer stond zij open om terug te krimpen/voor een vrees die zij niet voelde///zij beduidde mij te gaan liggen/en ik was werkelijk/aangenaam///zo schoof haar de tijd/zij barstte///beroerde wanschoot/één gram tijd op haar bortsen'(bladzijde 258) ‘deuk in mij de passie/nachtelijk gierende rem///tem ik mijn harem/trillen zij buiten de driehoek/het speeksel kleurt gevaren///gekrompen élégance is mij fijn/de boothals slaglijn///de nagels van mijn rivale/slaan huls om hals hermetisch toe///vrij de bloedgeul/ontbloot mijn schaamte'(bladzijde 259) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.
