Weer verder met ‘Gedichten van Friedrich Hölderlin’
vertaald door Ad den Besten.
Verder met
‘Grootvaders portret
Maar het leed nam een keer: zekerder dan hij was
leeft hij, heerlijker ook, onder de zijnen nu,
hij, de dubbel-beminde,
en zo lukt hem zijn daaglijks werk.
Stille vader! ook gij leefde en minde zo;
daarom woont gij nu ook als een onsterflijke
bij uw kindren en dikwijls,
als uit zwijgende hemel komt
leven over het huis, rustige man! van u,
en hetgeen ge vol hoop eens hebt gezaaid, dat gaat
op en rijpt in bescheiden
vreugde, eedler van jaar tot jaar.
Zie, hoe zij nu, die gij liefderijk grootbracht, als
groene bomen om ’t huis uitbreiden d’armen, vol
van hun dankbare gaven;
vaster wortlen hun stammen reeds.’
(Bladzijde 233) Dit is gedicht 52. Morgen verder met ‘Grootvaders portret’.