Weer verder met ‘Hölderlin, biografie van een mysterieuze
dichter’ van Rüdiger Safranski.
Verder met
Hoofdstuk 6
‘Voor de tweede maal van de boom der kennis eten om de verloren eenheid
terug te vinden – dat noemde
Hölderlin de ‘hogere verlichting’ die ‘de strijd tussen het subject en het
object , tussen onszelf en de wereld’
weet te beëindigen (MA II, 614 ev.).
De beschrijving van die strijd en de pogingen om hem te beslechten en de
‘verbetering’ (MA I, 489) van de
dwaalwegen – dat zijn de onderwerpen van de eerste fragmentarische versie van de
roman ‘Hyperion’.
Het genre roman eist narratieve concretisering. Het conflict, de oplossing
ervan en de dwaalwegen kunnen
bij het vertellen uit de abstracte, filosofische sfeer gehaald worden en
overgebracht naar levensverwikkelingen,
gevoelens en handelingen van de hoofdpersonen. Dat lukt nog niet helemaal,
althans niet zodanig dat het tot
het verhoopte succes bij een groot publiek zou kunnen leiden. Er wordt te weinig
verteld, maar wel veel gefilo-
sofeerd en lyrisch opgeroepen. Hölderlin koos de briefvorm en zal daar ook in de
definitieve versie aan vasthou-
den, nadat hij het in de tussentijd met andere verhaalvormen had geprobeerd.’
(Bladzijde 88) Morgen verder met dit hoofdstuk 6.