een artikel van Kiene Brillenburg Wurth; ‘Intermedialiteit & Tree of Codes van Jonathan Safran Foer’, ondertitel ‘Kunst is zichzelf niet meer’. Het essay staat in de bundel ‘Draden in het donker’,’Intertekstualiteit in theorie en praktijk’. ‘Intertekstualiteit kan verwijzen naar de wijze waarop teksten zijn in het algemeen,maar ook naar de manier waarop teksten doen,in het bijzonder naar het feit dat iedere tekst een knooppunt is in een netwerk van andere teksten,en daarom altijd al van andere teksten doordrongen is.Intertekstualiteit kan ook verwijzen naar de lokale verbanden tussen twee of meerdere teksten – of ze naar elkaar verwijzen,en hoe,of de een de ander imiteert of herschrijft en hoe ze samen in een bepaalde traditie staan. Wat is een tekst zonder een andere tekst? Maar ook wat is een tekst zonder andere media? Teksten hebben niet alleen met teksten te maken,maar ook met beeld of geluid – teksten zijn niet alleen woordelijk,maar soms ook uitdrukkelijk visueel of auraal. Dit hoofdstuk gaat over zulke teksten die anders willen zijn,die meer willen zijn dan woorden achter elkaar op papier,teksten die ook gezien willen worden,die technieken uit de visuele kunst en nieuwe media in zich opnemen – en die ons daarmee opnieuw de vraag laten stellen wat literatuur nu ,in deze tijd van digitalisering,zou kunnen zijn.'(bladzijde 151) Wordt vervolgd. Ik zoek steeds weer naar artikelen, boeken, essays die grenzen opzoeken of ontwikkelingen zien die op meerdere plaatsen in de maatschappij te voorschijn komen. Ook zijn het artikelen die over beeld en tekst nieuwe inzichten poneren, vandaar Flusser en nu weer Kiene Brillenberg Wurth. Zij onderzoekt het begrip intermedialiteit. Mijn ‘uithangborden’ van de literatuur zijn ook een poging om beeld en tekst te combineren. Ezra Pound is bijna af. Ik moet alleen heel nauwkeurig formuleren wat ik nou precies aan het doen ben.En waarom. Ik ga vanaf nu ook steeds bij de artikelen die ik overschrijf mijn aantekeningen plaatsen. Zoals ik bij het lezen in de boeken streep en streep en streep of zelfs commentaar lever, zo ga ik bij het overschrijven=lezen hetzelfde doen alleen nu in dit weblog. En nu weer Cantos LXXIV uit ‘Ezra Pound De Pisaanse Cantos’, ingeleid,vertaald en toegelicht door Paul Claes & Mon Nys. ‘zet de mensen aan het werk in het gepaste seizoen/ niet wanneer ze aan het oogsten zijn/ E al Triedro,Cunizza/ e l’altra: ‘lo son’la Luna’/ droge rulle aarde die van stof overgaat tot meer stof/ gras van de wortel losgekomen/ is hij zwarter?was hij zwarter? (Grieks woordje volgt)animae?/ is er een zwartere of was het San Juan maar die met buikpijn/ ad poteros schreef/ kortom is er nog een diepere nacht op komst of is dit de bodem?/ Ugolino,de toren daar boven de bomenlijn/ Berlijn dysenterie fosfor/ la vieille de Candide/ (Hallo Korporaal Casey) dubbelspel of bureaucratie? (bladzijde 39) Wordt vervolgd.
