met het boek van Arthur C. Danto ‘Wat kunst is’. ‘Weitz zelf gebruikte het veel minder fascinerende voorbeeld van romans,maar alhoewel er grote verschillen zijn tussen de romans van Jane Austen en die van James Joyce,zou de beeldende kunst nog veel opener lijken als we de veranderingen volgen vanaf Manet tot,inderdaad ‘Les Demoiselles d’Avignon’ van Picasso. Bovendien kregen steeds meer kunsttradities uit verschillende culturen zogenaamd stemrecht in de beeldende kunst in wat ik de Kunstwereld heb genoemd,die bestaat uit alle kunstwerken op de wereld. Wat maakt een voorwerp tot kunstwerk gezien de veranderingen in de aankopen door musea? Hoe krijgt iets stemrecht als onderdeel van de Kunstwereld? Voor zwarten en vrouwen in Amerika was het lange tijd verboden om te stemmen,ze hadden geen stemrecht. Dit was ongetwijfeld gebaseerd op het diepgewortelde geloof dat zij minderwaardig waren. Maar eigenlijk berustte het op racisme en seksisme. Uiteindelijk zijn zwarten,bijgestaan door blanken,erin geslaagd andere zwarten te helpen hun burgerrechten op te eisen. Door het geweld dat wereldwijd op de televisie werd uitgezonden kwam er ten slotte een einde aan de meeste weerstand in de zuidelijke staten. In 2008 zaten een vrouw en een zwarte man in de race om het presidentskandidaatschap van de democratische partij. Sekse en ras deden wettelijk niet meer ter zake. In de jaren zestig ontwikkelde de filosoof George Dickie een theorie die bekendstaat als de ‘insitutional theory of art’. Zijn theorie weerlegde die van Weitz grotendeels. In reactie op de kritieken die Dickie ontving,heeft hij uiteindelijk verschillende versies van institutionalisme ontwikkeld,maar in feite komt het erop neer dat zijn determinatie van kunst volledig wordt bepaald door hoe hij de Kunstwereld ziet,en dat doet hij anders dan ik.'(bladzijde 49-50) Wordt vervolgd. Nu weer het vervolg van het verhaal ‘Gebirgshallen’ van Robert Walser uit de bundel ‘De vrouw op het balkon en andere prozastukjes’. ‘Dat stelt hij op prijs,en hij zal u beleefd voor uw hoffelijkheid bedanken door van de stoel waar hij op zit half overeind te komen. Met een gevleid gevoel begeeft u zich in de richting van de gletscher,dit is het podium,een geologische,geografische en architectonische curiositeit. Zodra u plaatsgenomen heeft,worden u drankjes aangeboden door een wellicht redelijk mooie serveerster, Men moet genoegen nemen met wat er is. Je wordt bij avondjes kamertoneel toch ook niet overstelpt met vrouwelijk raffinement! Houd goed in de gaten dat zich rond de persoon bij wie u moet afrekenen niet al te veel ruw ingeschonken en schuimend volle ciderglazen verzamelen. De meisjes proberen maar al te graag aan te pappen met het soort heren dat medelijden met hen heeft.'(bladzijde 26) Wordt vervolgd.
