een paar gedichten ban b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘stak ik het water over/waar ik allang naar zocht/was zonder keer///ik wilde niet belanden/-toch zocht vertrek mij-/aan het laterveer///noch afstoten de boot/noch varen op het diep/ik wilde niet///ik wilde bossen in/en het moeras van zinken schenken'(bladzijde 264) ‘maar ik tast niet aan de werkelijke wereld/ik verstrak,breek takken,vul tuinen,en/vermeerder de smarten zonder tal van wijsheid///belogen keer ik somberheid uit/verstikt van onbekeerbaarheid/weinig uitzicht///de tafel,het kleed,de bloem,van de stam/lathyrus,de gelukzalige/de heldere sterre///onvattelijk'(bladzijde 265) ‘gezet in stof zacht stempel/zoals zij eens niet waren/zo zijn zij nu,niet meer'(bladzijde 269) ‘ontmist hij grond,bevaart de kale rots/delgt doorn de tak,en luistert strak/begrijpt het brein geen grein/zacht strelend slechts de bloem/blad rood van afgegleden pijn'(bladzijde 270)Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.
