Weer verder met ‘Gedichten van Friedrich Hölderlin’ vertaald
door Ad den Besten.
Verder met
‘Wanneer de hemel…
Wanneer de hemel helderder zonneschijn
uitschenkt, zodat de mensen gezegend zijn
en zich verbazen over veel wat
zichtbaar en hoger en aangenaam is:
hoe lieflijk klinkt het heilig gezang daarbij!
hoe lacht hun hart in liedren de waarheid toe,
dat vreugde ligt in ’t beeld voor ogen –
over het brugje beginnen schapen
de tocht, die haast naar ’t scheem’rend geboomte voert.
De weiden echter, welke met louter groen
bedekt zijn, zijn als gindse heide,
welke gewoonlijkerwijze vlakbij’
(Bladzijde 363) Dit is gedicht 72. Morgen verder met dit gedicht ‘Wanneer de
hemel…’.