In het kleine archief van verval is de huid ingelegd met de kortademigheid van de taal, met het gekras van runenschrift, met de zee- kaart van de jutter, is zo zwijgzaam dat zelfs kijken letter voor letter adem kost. Een landkaart waar niets gemaakt wordt dan een plattegrond van een reis ter plaatse. Hoe ontroerend en letterlijk.