Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met‘Patmos Verwaait en de Hoogste zelfZijn aangezicht afwendt,Omdat nergens nogIets onsterfelijks aan de hemel te zien is ofOp de groene aarde, wat is dit? De worp van de zaaier is het, als hij paktMet de schepel het graan,En het werpt en zuivert, wannend boven de dorsvloer.Hem valt…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met ‘Patmos Te wonen in een liefhebbende nacht, en te bewarenIn eenvoudige ogen, onafgewend,Afgronden van wijsheid. En er groenenDiep bij de bergen ook levende beelden, Maar vreselijk is, hoe her en derOneindig God het levende verstrooit.Want reeds het aangezichtVan dierbare vrienden achter te latenEn ver weg over…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met ‘Patmos De toorn van de wereld te verblijden.Want alles is goed. Daarop stierf hij. Veel zouDaarover te zeggen zijn. En hem zagen, hoe hij, vol vreugde,Zegevierend keek, zijn vrienden nog op het laatst, Toch treurden zij, nu hetAvond was geworden, verbaasd,Want in hun ziel droegen de…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’. ‘Patmos Want niet zoals Cyprus,Het bronnenrijk, ofEen van de andereWoont Patmos heerlijk, Gastvrij echter isHet nochtansIn zijn armere huisEn wanneer na schipbreuk of klagendOm het geboorteland ofDe overleden vriendHet nadert eenVan de vreemden, hoort het dat graag, en zijn kinderen,De stemmen van het hete bos,En waar het…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’. ‘Patmos In de gouden damp, bloeideSnel opgeschoten,Met schreden van de zon,Met duizend toppen geurend, Mij Azië op, en verblind zochtIk iets wat ik kende, want niet gewendWas ik aan de brede lanen, waar neerwaartsVan de Tmolos daaltDe goudgetooide PaktolosEn Tauros staat en Messogis,En vol bloemen de tuin,Een…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’. ‘PatmosAan de landgraaf van Homburg(Eerste versie) Vlakbij isEn moeilijk te vatten de god.Waar echter gevaar is, groeitHet reddende ook.In het duister wonenDe adelaars en zonder vrees lopenDe zonen van de Alpen over de afgrond heenOp lichtgebouwde bruggen.Daarom, waar rondom opgehoopt zijnDe toppen van de tijd, en de geliefdenVlakbij…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’. ‘De schuilhoek van Hardt Neerwaarts zinkt het woud,En, als bloemknoppen haast, hangenDe bladeren naar binnen toe,Onder hen bloeit een dalbodem op,Niet geheel onmondigDaarheen immers is UlrichGegaan; vaak broedt, over het voetspoor,Een grote lotsbestemmingGereed, op de plek die rest.’ (Bladzijde 109) Dit is gedicht 17. Morgen verder met…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’. ‘Helft van het leven Met gele peren neigtEn vol van wilde rozenHet land naar het meer,Gij lieve zwanen,En dronken van kussenDoopt gij het hoofdIn het heilignuchtere water. Wee mij, waar haal ik, alsHet winter is, de bloemen, en waarDe zonneschijn,En schaduw van de aarde?De muren staanSprakeloos en koud,…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met ‘Mnemosyne Het edelmoedige, waarHet ook is, betekenend, glanst op de groene weideDer Alpen; daarsprekend van het kruis, datGeplaatst werd voor wie ooit onderwegIs gestorven, loopt over het hoge padEen zwerver, toornig, metDe ander, maar wie is dit? Bij de vijgenboom is mijnAchilleus mij ontvallen,En Ajax ligtBij…
De mooiste van Friedrich Hölderlin
Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’. ‘Mnemosyne Rijp zijn, in vuur gedoopt, gekooktDe vruchten en op aarde gekeurd en een wetDat alles teloorgaat, is zoals slangen,Profetisch, dromend opDe heuvels des hemels. En veel is,Zoals op de schoudersEen last van brandhout,Te behouden. Maar kwaad zijnDe paden. Want verkeerd lopen,Als rossen, de gevangenElementen en oudeWetten…