Willem Broens

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met ‘Vredesviering En, als na een lange heldentocht, het moedeOog luikt, in vergetelheid, even overschaduwd,En in de gestalte van een vriend verschijnt, gij, de alom bekende,Plooit dat hoge welhaast de knieën. Niets bij u,Behalve één ding weet ik: sterfelijk zijn gij niet.Een wijze zou me veel kunnen…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’ ‘Vredesviering Ik vraag deze bladzij slechts welwillend te lezen. Op die manier zal ze nietonbegrijpelijk en nog minder ergerlijk zijn. Zouden sommigen het taalgebruik tochnog niet conventioneel genoeg vinden, dan moet ik hun bekennen: ik kan nietanders. Op een mooie dag is zo ongeveer iedere manier van…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met‘De Rijn Van ’s middags tot middernacht,En tot de ochtend gloordeBij het gastmaal nuchter te blijven. U mag op het hete pad onder dennen ofIn het donker van het eikenwoud, gehuldIn staal, mijn Sinclair, God verschijnen ofIn wolken, je kent hem, want gij kentDe kracht van het…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met ‘De Rijn Verzoenend naar de bruid,De beeldhouwer zich,De god van de dag, naar de aarde vooroverbuigt. Dan vieren het bruidsfeest mensen en godenEn vieren alle levenden,En in evenwichtIs voor een tijd het lot.En de vluchtelingen zoeken de herberg,En de zoete sluimer de dapperen,De geliefden echterZijn wat…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met‘De Rijn Begrijpelijk voor wie goed is, maar terechtDe oneerbiedigen met blindheid slaat,De ontwijdende knechten, die vreemdeling, hoe noem ik hem? De zonen der aarde, als hun moeder,Alles beminnend, dus ontvangen zij ookMoeiteloos, de gelukkigen, alles.Daarom verrast het ookEn verschrikt het de sterfelijke man,Wanneer hij de hemel,…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Verder met‘De Rijn Als een vijand vervloekt en zijn vader en kindBegraaft onder het puin,Hij die als zij wil zijn en geenOngelijkheid duldt, de dweper. Daarom gelukkig hij, die vondEen goed beschoren lot,Waar nog de herinneringAan zwerftochten en aan lijden zoetOpwelt aan de veilige oever,Dat daar en daarheen…

Weer verder met ‘De mooiste van Hölderlin’.Verder met‘De Rijn In goede bedrijvigheid, als hij het land bewerkt,Vader Rijn, en lieve kinderen voedtIn steden die hij heeft gesticht. Maar nooit ofte nimmer vergeet hij het.Want eerder moet het huis vervallenEn het gebod, en verruwenDe dag der mensen, eer zo eenZijn oorsprong mocht vergetenEn de zuivere stem…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.Vervolg van,‘De Rijn Alleen te vervullen, zoUit gunstige hoogten, als de Rijn,En zo uit heilige schootGelukkig geboren als hij? Daarom is een juichkreet zijn woord.Niet pleegt hij, zoals andere kinderen,In doeken gewikkeld te wenen;Want waar de oevers eerstVan opzij hem besluipen, de kromme,En dorstig omhelzend hem,De onnadenkende, willenTrekken…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘De Rijn Vol erbarmen door zijn ouders gehoord, maarDe sterfelijken vluchtten van die plek,Want vreselijk was, waar lichtloos hijAan zijn ketens rukte,Het razen van de halfgod. De stem was het van de edelste der stromen,De vrijgeboren Rijn,En iets anders hoopte hij, toen hij ginds boven zijn broers,De Tessin…

Weer verder met ‘De mooiste van Friedrich Hölderlin’.‘De RijnAan Isaak von Sinklair Tussen donker klimop zat ik, aan de poortVan het woud, net toen de gouden middag,De bron zoekend, de trappenAfdaalde van het Alpengebergte,Dat voor mij de door goden gebouwde,De burcht der hemelingen heetNaar de oude mening, waaruit echterNog veel dat besloten werd in het…