Ivo Michiels; de aanloop naar een hommage.Een leesverslag, een leerverslag, een affiche voor de literatuur, een uithangbord voor het cultuurhuis. Hart,huid en licht. ‘De bedding, het water, het vuur, de kleur, het licht. Het licht maakt zich meester van buiten en binnen: deze wereld,gene wereld. Het tekent scherp de contouren waardoor het lijkt alsof voor ’t eerst te aanschouwen is wat voordien onduidelijk te aanschouwen is geweest. Halm die halm is, vrucht die vrucht is, vis die vis is, vogel die vogel is. Nu het licht is, buiten, binnenin ook. Het straalt diep uit het hart van de dingen en wezen naar de huid toe en daaraan voorbij. Aldus zoekt het licht het licht op, van buiten richting hart, van binnen richting huid. Hart, huid en licht. Vormen ook. De lichamen ook. Ze staan naakt en strak omlijnd in het nieuwe getekende land van de vorm. Ze houden de palmen van de handen plat tegen de lucht gedrukt. Hun schouders raken elkaar op schouderbreedte na. geeft de mond en klank weg, o klankt de mond. En o en o en o en o. En ij klankt de mond. En ij en ij en ij en ij.De mond zegt, Jij. Zo is gezegd. Door deze mond, door de andere mond. Hart, huid en licht. Vormen ook. De lichamen ook. En gebed ook, straks als het goud komt.'( bladzijde 173)
