Baricco en de ervaring van de barbaren. Overal zijn handelingen, doorgangssystemen om constellaties van betekenissen te vormen, dus ervaring. Maar bestaat er een naam voor een dergelijke manier van op de wereld zijn? ‘Gewoon één woord dat we kunnen gebruiken, zodat we weten waar we het over hebben? Ik weet het niet. Namen worden meestal bedacht door filosofen, niet door mensen die boeken schrijven in kranten. Ik ga het dus niet eens proberen. Maar ik zou wel willen dat we elkaar vanaf deze pagina in elk geval goed begrijpen: alles wat we opmerken van de mutatie die aan de gang is, van de barbaarse invasie, moeten we bekijken vanaf het exacte punt waarop we ons nu bevinden; en we moeten het begrijpen als een gevolg van de diepgaande transformatie die is gedicteerd door ‘een nieuw idee van ervaring’. Een nieuwe lokalisatie van betekenis. Een nieuwe vorm van waarnemen. Een nieuwe techniek van overleven. Ik wil niet overdrijven, maar ik zou bijna zeggen: een nieuwe beschaving.’Dit beweert onze vriend Baricco allemaal. Hij durft. ‘Een nieuw idee van ervaring’. ‘Een nieuwe vorm van waarnemen’. Wat ik al eerder zei; ik moet broeden, nadenken. Ik zit kennelijk nog met een oud ervaringsbegrip. Ik zit al jaren met vragen over het kijken en ervaren. Wat ervaren we nog in deze tijden met een bombardement aan beelden en woorden? Hoe lezen we de wereld om ons heen? Wat blijft er van de mens en zijn ervaring over? Wie ben je nog? Wat is de rol van de kunst? Wat wil je met kunst? Wat is het effect? Wat je publiek? Hoe ontwikkel je een eigen blik? Kan dat nog? Wat een vragen. En ik blijf maar zoeken en aftasten. Aantekeningen maken, lezen. Kijken naar projecten van anderen. Pavel van Houten doet nu een project waarbij hij onderzoekt in hoeverre je van kunst beter kunt worden. Zo zijn er overal mensen aan het werk; prachtig werk. Morgen verder met Baricco, want ik moet hem nog even volgen.
