met het essay van Wjm Kok ‘ Bicycle Wheel.Het conceptuele model van Marcel Duchamp’. ‘Deleuze in het eerste hoofdstuk van ‘Negotiations’: Laat me uiteenzetten hoe ik zie wat ik geschreven heb. Ik behoor tot een generatie,een van de laatste generaties,die meer of minder getiranniseerd werden met de geschiedenis van de filosofie. Geschiedenis speelt een apert repressieve rol in de filosofie,het is de filosofie’s eigen versie van het oedipuscomplex:’Je kunt onmogelijk zeggen wat je zelf denkt voor je dit en dat gelezen hebt,en dat of dit,en dit over dat'(Deleuze 1995:5,vert,auteur). Was het niet de gezamenlijke drang van Deleuze en Guattari om zich te ontdoen van de last en het erfgoed van het verleden wat hen tot hun samenwerking bracht? Hun ‘Anti-Oedipus’,het eerste deel van hun ‘Capitalism & Schizophrenia’-project,was voor het grootste deel een afrekening met de psychoanalyse,die tot een belemmerende factor voor beider praktijken was geworden. Als gevolg van de effecten van hun collectieve tekstexperimenten,kon Deleuze methodes ontwikkelen om op een productieve manier om te gaan met wat hij beschreef en ervoer als de onderdrukkende geschiedenis van de filosofie. In ‘A Thousand Plateaus’,het tweede deel van hun ‘Capitalism & Schizophrenia’-project,komt deze breuk met de invloed van de geschiedenis tot een vruchtbare uitwerking. In hun samenwerking zochten ze de wegen te exploreren om het gestreepte van de geschiedenis van de filosofie en de invloed van de psychoanalyse te deterritorialiseren. geschiedschrijving lijkt bij uitstek het voorbeeld van het gestreepte. Het is een verlengstuk van en een bijdrage aan de consensus van een door de staat geleid distributiesysteem. Deze geschiedschrijving kristalliseert de feiten als betrof het een realiteit die werkelijker is dan de gebeurtenissen die in het verleden hebben plaatsgevonden.'(bladzijde 51-52) Wordt vervolgd. Nu weer een paar aantekeningen van Elias Canetti uit ‘Het geheime hart van het uurwerk’. ‘O een boek zijn,een boek,dat met zulk een hartstocht gelezen wordt!'(blz. 101) ”s Morgens bij het kraaien van de haan begint het met losse zinnen,die zich tot niets mogen samenvoegen.'(blz. 101) ‘Men weet niets,maar men koketteert daarmee totdat het eruitziet alsof men een grote,geheime kennis bezit.'(blz. 103) ‘Een samenleving,waarin de lichtvoetigste koning werd,een soort hazewind.'(blz.104) ‘Dichters,om te zien als meeuwen in hun vlucht en als meeuwen afschuwelijk onder elkaar.'(blz. 104) ‘Te midden van vele gelovigen valt het geloof hem het moeilijkst.'(blz. 104) Wordt vervolgd.
