met het essay van Wjm Kok ‘Bicycle Wheel. Het conceptuele model van Marcel Duchamp’ uit de bundel ‘Hoe kunst en filosofie werken’. ‘Op dat moment besloot hij om ‘Bicycle Wheel’ met terugwerkende kracht als readymade te benoemen. Als het lot het niet anders bepaald had,was dit object als zodanig voorbestemd geweest gecanoniseerd te worden als eerste readymade. Helaas,toen Duchamp zijn zus,die zijn atelier had laten opruimen,in een brief had verzocht om dit werk goed te bewaren,kwam hij erachter dat het verdwenen was. In ‘Verschil en herhaling’ werkt Deleuze diverse ‘synthesen van de tijd’ uit(die hun oorsprong vinden in hoe Kant ‘synthese’ opvatte,namelijk als activiteiten van het subject),die hij combineerde met de wijze waarop Bergson een nieuw begrip van tijd ontwikkelde met zijn ‘duur'(durée). Deleuze wees daarbij op de passieve ofwel onbewuste processen van het subject zoals die bijvoorbeeld in het lichaam zelf plaatsvinden en waarmee hij het begrip activiteit uitbreidt naar drie nieuwe synthesen,namelijk met betrekking tot ‘gewoonte’,’geheugen’ en ‘het nieuwe’. In ‘A Thousand Plateaus’ worden deze synthesen verbonden met hun ideeën over het virtuele en reële. De ontstaansgeschiedenis van het schijnbaar eenvoudige werk ‘Bicycle Wheel’ lijkt een ideale case study voor filosofen om dit begrippenkader verder mee te onderzoeken. Minder makkelijk te plaatsen in het kader van de synthese van de tijd is Duchamps laatste werk: ‘Given:1. Waterfall.2. The Illuminating Gas’. Met ‘Bicycle Wheel’ deelt het een vergelijkbare complexiteit als het gaat om de verhouding van bewuste (actieve) en onbewuste (passieve) processen die zich in spanningsveld tussen het verleden,heden en de toekomst afspelen,hoewel het hier allerminst ging om een ‘gewoon de dingen vanzelf te laten gaan’.'(bladzijde 57) Wordt vervolgd. Nu weer een paar aantekeningen van Elias Canetti uit ‘Het geheime hart van het uurwerk’. ‘Het Spaanse van Stendhal,zijn Italiaanse leven,in de Franse taal van de achttiende eeuw. Meer kan men niet verwachten.’ (blz. 121) ‘Als het net zo is als in jouw leven:dat niets verdwenen is,-waar bergt de mensheid het op?'(blz. 121) ‘Geen dier heb ik omhelsd. Een heel leven heb ik met een kwellend mededogen aan dieren gedacht,maar geen dier heb ik omhelsd.'(blz. 121) ‘Het kind,nog geen tien jaar oud,dat een reusachtig Chinees woordenboek naslaat.'(blz. 122) Wordt vervolgd.
