met het boek van Peter Henk Steenhuis en Rene Gude ‘door het beeld door het woord’. ”In gilden,clubs,bewegingen,stromingen waarin wij ons van elkaar onderscheiden,maar waaraan we alleen kunnen deelnemen als we gelijk zijn. Georganiseerd in vrije gelijke broederschappen van soortgenoten,storten wij ons op het werkelijk andere,het niet-menselijke. De ander is niet anders dan wij,met de ander trekken wij samen op. Het andere is de wereld die wij Ambachtelijk vormgeven.’ Cultuur als samenwerkingsproject van allen? ‘Ja,en met grote gevolgen. De mens was ooit een dier dat zich aanpaste aan zijn omgeving,zoals alle dieren,maar is er tegenwoordig een dat zijn omgeving aanpast aan zichzelf. De biologische evolutie heeft allang plaatsgemaakt voor een culturele evolutie. Ambachtelijkheid maakt een einde aan de darwinistische evolutie:voor mensen geldt niet langer dat aanpassing aan de gegeven omstandigheden overleving betekent. Voor ons geldt dat degene die in staat is zijn omgeving in te richten naar eisen van veiligheid en comfort de meeste kans loopt zich voort te planten. Voor een diersoort die gaskachels heeft geintroduceerd,verandert “survival of the fittist” in “survival of the fitter”. het is slechts een lettertje,maar een “giant leap for mankind”.’ (bladzijde 345-346) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘De windvanger’. ‘ER IS GEEN TIJD/////er is geen tijd/tijd is het mensenvel/dat kraakt en knettert en krimpt/in het voorbijgaan van leven/tijd is het vuur van bestaan/dat de uren vertelt/en dan laat gaan/in de eeuwige weergalmende/impuls van stilte///in de rokende dans/van de avondster en de middernachtzon/in de krul van het blad/in het vluchtige fladdergebaar waarmee/de duif sierlijk de dood vindt'(bladzijde 212) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af.
