met het boek van Peter Henk Steenhuis en René Gude ‘door het beeld door het woord’. ”Die kost meetbaar meer energie en is te tonen op fMRI-scans. Dat type Aandacht kunnen alleen panters,mensen en andere hogere dieren opbrengen. De “ambient awareness” is globalere “Aandacht in de ruimte”. Die is “primitiever”,kost minder energie(fMRI) en kunnen wij gelukkig ook nog steeds opbrengen. Dankzij het werk van Olphaert,Ton en Maria kunnen we het zelfs weer apart oefenen als we teveel zijn gaan dagdromen. We hebben tenslotte ook twee zenuwstelsels voor het animale en het vegetatieve,aan het begin van de vorige eeuw ook wel het epikritische en protopatische genoemd,en nu doorgaans sympatisch en parasympatisch geheten. Lagere dieren hebben alleen het ruimtebewustzijn,dus daar kunnen wij jaloers naar kijken als onze agenda’s in de knoop raken en we zuchtend inschrijven voor de volgende mindfulnesstraining waar we geen tijd voor hebben. Iedereen verlangt naar Aandacht,ik vooral naar die van mij voor anderen.’ Gelukkig,we zijn terug bij het onderwerp. ‘Er zijn verschillende vormen van Aandacht. Daarvoor heeft het Nederlands de mooie leenwoorden “attentie” en “admiratie”beschikbaar. De attentie zou ik “actieve Aandacht” noemen,precies wat jij beschrijft bij jouw ervaring van de film van Olphaert. En bij het verhaal over de panter. Die ligt niet flauw van admiratie op een prooi te wachten. Hij weet nog niet eens wat er zal opdagen.”(bladzijde 361-362) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘De windvanger’. ‘DE AS EN WIJ/////het is de boomkoelte overdag/als een kleed van genade/gesnoerd rond de stam/het is het vuur in de nacht/dat gaten in het duister brandt/het is waar de zon/en de maan ondergaan/waar de aansprakelijkheid/van identiteit/gewogen geleegd en bewogen wordt/de kwade zaken weggepraat/het niet-wij is de bron van haat///wanneer we bij elkaar hurken om vertroosting'(bladzijde 240) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af.
