met het boek van Peter Henk Steenhuis en Rene Gude ‘door het beeld door het woord’. ”Wie met een mengsel van ironie en afschuw lang genoeg naar verschrikkelijkheden wil kijkwn om de wreedheid te begrijpen waartoe wij volgens Hannah Arendt allemaal in staat zijn,kan de schitterende vertaling van Thomas Manns “Joseph en zijn broers” lezen. Oke,ik hou op met mekkeren. “Gemekker” hoort trouwens bij de schapenteelt en werd pas “klagen” toen onze lieve heer David aan Salomo opdracht gaf Jeruzalem tot stad der steden te maken en er een tempel met klaagmuurmogelijkheden te bouwen. Vanaf nu niet meer mekkeren,maar ik blijf er wel over doorzeuren,want het verschil tussen ronddolen en stilzitten is “huge”. Sedentair is van een totaal andere orde dan nomadisme,we zijn nog steeds bezig aan die overgang te wennen,fysiek,mentaal en sociaal.’ Maar intussen zitten we wel allemaal op onze plek. ‘In de film “The Departed” zegt Jack Nicholson direct aan het begin:”I don’t want to be a product of my environment,I want my environment tot be a product of me.” De setting is sociaaleconomisch. Hij is crimineel en speelt hier met de “nurture”-gedachte in de rechtspraak:slechte man,maar product van zijn opvoeding en dus van zijn omgeving.'(bladzijde 377) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘De windvanger’. ‘GOREE-UREN/////’6 uur/als zon met zilveren munt/de zee beslaat/ga je zwemmen in het dikke en warme water;/vanwaar het nacht is,uit een schuur van duisternis,/komt de eerste boomstamkano op het eiland toe/als iets dat uit de baarmoeder los wil breken;/de vissers zitten rechtop op de bodem/en luisteren naar de oproep tot het eerste gebed/en dan wordt het land ook met de schitterende weerspiegelingen/van levendige dood bestreken;'(bladzijde 262) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af.