met ‘Rizoom,een inleiding’ van Deleuze en Guattari. ‘Wij schrijven voor hen die niet kunnen lezen:de mensen grinniken,’jullie zijn de ergste soort academici,letten jullie niet op de woorden die jullie gebruiken,op jullie misbruik van kennis?’,maar wij geven geen antwoord,wij hebben niet dezelfde opvatting van een boek,wij hebben onszelf nooit geciteerd,wij hebben nooit het lied aangeheven van de avant-garde in de stijl van Bouillant Achille of Tel Quel. Dus,’ne nous dérangez pas’,Edith Piaf. Wat zal dat leuk zijn als ze zeggen:die,die bedriegen ons,die is het in de bol geslagen. En als ze zeggen:zij blijven steeds hetzelfde zeggen,des te beter. Wij bevinden ons ergens anders. Wat hebben de nomaden gedaan? Ze hebben een oorlogsmachine uitgevonden tegen het Staatsapparaat die volstrekt anders is dan het Staatsapparaat. Het rizoom van de oorlogsmachine tegen de Staats-boom. De boomvorm vertegenwoordigt juist de macht van de Staat. In de loop van een lange geschiedenis vertegenwoordigde de Staat het boek- en het denkmodel:de logos,de filosofie-koning,de transcendentie van de Idee,de innerlijkheid van het begrip,de republiek van intellectuelen,het tribunaal van de rede,het van overheidswege aangestelde denken,de mens als wetgever en subject.'(bladzijde 47-48) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘Broer’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Gedateerd,gestempeld,getekend,gecontrasigneerd of gekrabbeld,onleesbaar,gestempeld. ‘Hier tekenen,’zegt hij,en houdt me een smerige lijst voor. ‘De taal is niet erg ceremonieus,’zeg ik. ‘Gestroomlijnd,weet je wel? Maar er zijn er bij ons die nog steeds hun achterste moeten pijnigen op dezelfde antieke motorfietsen. Waardeloze organisatie. Over tien dagen,heb je dat? Je moet die brief bewaren,maak er geen potje van.’ ‘Ja,’zeg ik.'(bladzijde 78) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Gisteren in de Volkskrantbijlage komt Breyten Breytenbach aan het woord. Het liefst was hij muzikant geworden. Maar hij werd schilder,dichter en activist – waarvoor hij in een Zuid-Afrikaans gevang belandde. Hij praat over inspiratiebronnen als Mandela,Lucebert en Cesária Évora! De titel van het zes bladzijden lange artikel ‘Waagmoed’!!
