met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Één passage in deze bundel is ontstaan naar aanleiding van een avond in Perdu over William Carlos Williams,waar Groenewegen ook optrad. Hij sprak daar over de plaatsgebondenheid van de poëzie van Williams,die in zijn engagement met zijn specifieke beroepsmatige verantwoordelijkheden (als arts) juist een complexe gelaagdheid van temporaliteiten opent. Zo benoemt hij binnen Williams’ werk een cyclische tijd van de seizoenen,een ‘nauwelijks meetbare tijd van het landschap’,een historische tijd,een individuele tijd,een tijd van de taal zelf,de tijd van voor het moderne Amerika met zijn verzwegen genocide,en stelt dat het gedicht van Williams tijd en taal ervaarbaar maakt. Dit contrasteert Groenewegen vervolgens met zijn lezing van het weblog van Jeroen Mettes,inclusief de commentaren. De conclusie is verontrustend. Groenewegen signaleert dat het blog explosief opent,vol energie en ideeën,en dat Mettes zijn belezenheid en denkkracht,’gecondenseerde,geconcentreerde tijd’,inzet voor zijn besprekingen. Deze roepen in het begin dagelijkse discussies van niveau op,vol uitwisseling en dialoog. Maar geleidelijk aan daalt dat niveau. Mettes’ inzet kan nauwelijks gelijk blijven omdat bloggen en het academische bestaan op elkaars tijd parasiteren;ook signaleert Groenewegen een verhaasting van de discussie,die steeds verder uiteenvalt in ‘korte snelle interventies met of zonder sarcastische toonzetting’.'(bladzijde 21-22) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘En deze spiegel’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Lat mij u zeggen wat zijn lievelingsschilderij is. Het is de Mona Lisa,of La Joconda,zoals sommigen denken het te kennen. ‘Waarom hou je daarvan het meest?’vraag ik. ‘Omdat het een zelfportret is,’antwoordt hij. ‘Om precies te zijn:omdat het een portret is van mijzelf. Ik meen het. Je glimlacht? Kijk naar mijn glimlach en zoek in je geheugen.'(bladzijde 85-86) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Van Mark van Tongele uit ‘Lichtspraak’ het woord ‘borstlandschap’.
