was de verhuisdag. Op de Akerdijk 269 alles weghalen met behulp van vrienden daarna met de vrachtauto en de personenauto naar Texel. Daar werd bijna alles naar de opslag gebracht. Met behulp van de heftruck kwam alles op de eerste etage,zelfs de piano. Zondag 28-5-17;verder met ‘ Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Een kernfysica van woorden In poëzie toont zich de werkelijkheid van woorden. Die is in de eerste plaats ritmisch,een manier van bewegen. Veel poëzieopvattingen schrijven het woord een dubbel karakter toe,enerzijds is het woord materieel,klank en ritme,anderzijds heeft het een betekenis. Die twee kanten plaatsen de taal in twee verschillende werelden:een natuurlijke wereld,waarin alles draait om stof en lichaam en beweging,en een culturele wereld,een wereld van verwijzing en conventie,van politiek,communicatie,en geschiedenis. Deze twee werelden worden vaak als gescheiden voorgesteld,waarbij de wereld van de betekenissen als bovenlaag op een natuurlijke onderlaag stoelt. Ons alledaagse taalgebruik geeft vorm aan de wereld van betekenis en communicatie waarin we wonen,maar eronder ligt de wereld van het materiële en ritmische,die zich steeds opdringt aan de wereld van de betekenissen. Dat zou vooral in poëzie gebeuren. Er treden oerelementen op de voorgrond – klank,ritme,intonatie – die ons weer herinneren aan het stoffelijke van onze taal,met een vervoerende,mogelijk zelfs ondermijnende werking. Evenzo horen we vaak dat er taal is en werkelijkheid,en dat dat twee verschillende dingen zijn,waarbij de taal de werkelijkheid representeert.’ (bladzijde 27) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘En deze spiegel’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Als ik sterf zal ik mijn portret vermaken aan de koning. Natuurlijk kan men het schilderij niet langer zien omdat het onzichtbaar is geworden. Te veel mensen met ingelijste verwachtingen hebben ernaar gekeken. Als er te vaak naar een ding gekeken wordt verliest het zijn realiteit.'(bladzijde 86) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Van Paul Celan,hij maakte er veel,het woord ‘woordwaag’. Ik kan het niet laten; ‘duizendwoord’,’avonddeur’.
