met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘De muzikaliteit komt voort uit patronen,uit de manier van omgang met zins- en alineabouw,en de omgang met grammaticale categorieën. ‘On. Say on. Be said on. Somehow on. Till nohow on. Said nohow on.’ begint Becketts ‘Worstward Ho’. Zes zinnen van één tot vier lettergrepen,elk cadenserend op ‘on’. Ook in de overige lettergrepen veel herhaling:’say/said’ komt drie keer voor;’how’ ook drie keer;’no’ (het omgekeerde van ‘on’) twee keer. Alleen ‘be’,’some’ en ’till’ komen één keer voor. Zeven mogelijkheden voor zeventien syllaben:zoals ook een lange melodie wordt opgebouwd uit de zeven tonen van de diatonische ladder. Opvallend is dat er van ‘lege woorden’ wordt gebruikgemaakt:woorden die zo weinig mogelijk specifieke semantische velden oproepen. Er zijn hier geen substantieven. Hoe minder een woord benoemt,en hoe meer het een zuiver syntactische functie vervult,hoe meer het woord levendigheid in zich draagt. In dit stuk tekst is een voorzetsel (‘on’) de hoofdpersoon. De leegte van die woorden maakt ze herhaalbaar. In 2007 en 2009 verschenen bij uitgeverij Het Balanseer twee verhalenbundels van de Belgische auteur C.C. Krijgelmans,’Tandafslag’ en ‘Patogeen Halogeen’. (bladzijde 46-47) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘JIE-AI-AI-IE’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘De man met het kale hoofd,de zwarte streepjesbroek en het ouderwetse zwarte jasje volgde haar zonder een woord los te laten. Ze deden de deur niet dicht. De vrouw van de man bleef zitten in haar stoel,het vuile bord met het verfrommelde servetje met lipstick eraan naast haar voeten,en ze bleef staren naar de plek waar de grijze vrouw nog zo kort geleden gezeten had.'(bladzijde 94) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Weer uit ‘Bloeiend puin’ van Anneke Brassinga. Nu het woord ‘dweepzwijm’.(bladzijde 77) Dit woord komt uit ‘Finnigans Wake’.