met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Het gaat niet om semantische verrijkingen,zoals bij Joyce. Het zijn arbitraire verdraaiingen op het niveau van de structuur van de taal – een muziek van syntactisch geweld. ‘Conceptualism is not concerned with purely modernistic exercises in the region of euphony,syntax,metaphorics, and plot composition. It considers all more or less substantial innovations (or pseudo-innovations) of contemporary art to be objects of reflection in exactly the same way as the classical forces and genres are. All is equally new,and all is equally old.’ – Lev Rubinstein De Russische dichter Lev Rubinstein wordt gerekend tot het Moskouse conceptualisme. Hij schrijft teksten in de vorm van systeemkaarten:een tekst bestaat niet uit een doorlopende lap geschreven taal,zoals dat meestal bij proza of gedichten het geval is,maar uit een reeks korte tekstjes. Een fiche kan van alles bevatten:losse woorden,regels poëzie,proza,citaten,enzovoort. De fiches zijn vervolgens gerangschikt in een filmische montage,met elke fiche als een still uit en tekstfilm. Hij monteert systematisch verschillende soorten tekst door en naast elkaar. Treffend is de grote helderheid van zijn vormen.'(bladzijde 48) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘JIE-AI-AI-IE’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘We zaten daar te denken aan onze gedachten,luisterend naar de contrapuntische stemmen van de twee vrouwen. (De man gaf geen enkel geluid.) De straten waren opnieuw verlaten. De mensen waren naar de ondergrondse havens gegaan om hun zwarte vanen te ruilen voor witte kleren,om verdeeld te worden in groepen toeschouwers en lijken.'(bladzijde 94) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Uit ‘Lichtspraak’ van Mark van Tongele het woord ‘dobbelwoordbouw’.(bladzijde 23)
