met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Op een gemiddelde dag lees ik,pak hem beet,dertigduizend woorden aan kranten,e-mails,tijdschriften,boeken,enzovoort. (Dat is puur nattevingerwerk:dertigduizend woorden is makkelijk honderd boekpagina’s.) Ik gun mezelf dertigduizend dagen waarin ik kan lezen (je moet optimistisch denken),dus ik mag erop rekenen dat ik in mijn leven negenhonderd miljoen woorden ga lezen – laat ik afronden op één miljard. Stel dat het Engels één miljoen woorden telt. Het aantal mogelijke opeenvolgingen van twee woorden is dan duizend miljard. Als ik in mijn leven uitsluitend volstrekt willekeurig samengestelde Engelse teksten zou lezen,zou de kans dat ik in mijn leven de combinatie ‘insensate,round’ tegenkom één op duizend zijn. Het feit dat deze zeldzame combinatie mij ten deel is gevallen,is dus uiterst bijzonder. Dat heb ik toch maar mooi aan Charles Bernstein te danken! In de afdeling ‘Shade’ van Bernsteins verzamelbundel ‘Republics of Reality’ staan een aantal gedichten die laten zien hoe effectief een korte regel met twee of drie woorden en dan een komma in het midden kan zijn. Niet dat Bernstein dat gegeven strikt uitwerkt,maar hij lijkt zich in elk geval heel bewust te zijn van dergelijke effecten.'(bladzijde 50-51) Wordt vervolgd. Nu verder met het verhaal ‘Het wezen van zijn leer’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Wij allen kennen Nascimento Watsenaam,de man die niet durft lachen in het openbaar. Om redenen van correct gedrag ongetwijfeld,of decorum,of zelfrespect,of omdat hij de belastinginspecteur tevreden moet stellen. Hij houdt het in,hij kropt het op tot aan het donkerste deel van de nacht.'(bladzijde 97) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Van Mark van Tongele uit ‘Lichtspraak’ het woord ‘slapslipperij’. (bladzijde 32)
