met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Een ‘new sentence’ bestaat uit al dan niet gewone zinnen:het kunnen observaties zijn,of taalgrapjes,of gevonden tekst,of theoretische opmerkingen. Steeds staat elke zin op zichzelf,verwijst elke zin naar een eigen context. Elke alinea is een specifieke samenballing van al die contexten,en wat de tekst levendig maakt is een uitgekiend ritme van contextverschuivingen. ’the Alphabet’ is Sillimans grootste new sentence-werk tot nu toe. Het werk is zeer ambitieus en omvangrijk,bestaat uit zesentwintig aparte gedichten,waarvan vele eerder als zelfstandig boek waren verschenen. Silliman heeft er bijna dertig jaar aan gewerkt. Het boek staat expliciet binnen de Language-beweging,onder meer omdat een groot aantal teksten in het boek opgedragen is aan Sillimans literaire strijdmakkers. Een het boek vormt,zoals het hele werk van Silliman eigenlijk,een voorstel over hoe men werkelijkheid kan schrijven. Voor Silliman is ’the Alphabet’ geen zelfstandige tekst,maar een deel van een levenswerk,namelijk één groot gedicht dat ‘Ketjak’ heet. Dat gedicht zal uit vier delen bestaan waarvan ’the Alphabet’ het derde is. Het eerste heet ‘The Age of Huts’,het tweede deel ‘Tjanting’ en het vierde,waaraan hij nu schrijft,zal ‘The Universe’ heten.'(bladzijde 55-56) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘Het wezen van zijn leer’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘In Bombay zijn ook grijsgehemde kraaien met brutale ogen en kwaadaardige klauwen en snavels die ze gebruiken om de mensenlijken te verscheuren die voor de goden zijn uitgestald op de Torens der Stilte. Goden lachen zelden. Dat is wat de man onderscheidt van de goden. De man heeft geen keus.'(bladzijde 98) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Uit ‘Lichtspraak’ van Mark van Tongele het woord ‘immobieltje’.(bladzijde 37)