met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ”d.w.z. nu zijn wij aan de beurt om hier aan mee te doen!/verbaasd over onze verdraagzaamheid. We willen hamers zijn/geen aambeelden, Zwemwoord/Zigzag…/Sublimeer/hamer schik/bestrijd/…regel//genoeg/verwachting. verander liever de concentratie van het onverwachte, & gelijk formatie vluchtig perifeer/vorm grondslag’. Dat is ‘een manier om te preciseren’,waarbij we gebruikmaken van wat we maar kunnen vinden,’gedecontextualiseerd – niet als voldoende afwijkend’. En niet alleen maar een opzichtig ‘gevorderd’ formalisme dat enkel negatieve demonstraties biedt of dat simpelweg trots is op zijn uiteenlopende afwijzingen van de verstarde literaire traditie (hoewel dat,toegegeven,best voor wat stevige frisse lucht kan zorgen). Laten zien hoe betekenis ontkiemt,hoe het afwijkt van de manier waarop normen substantie ontnemen en tegelijk een web van vereisten vastleggen. ‘Gewoon de ervaring die wordt overgebracht van het precies plaatsen van een zin tussen twee mogelijke & tegenstrijdige denotaties. wensvervulling denkt onverkiesbare boodschappen. baat alle soorten muziek. Breek deze regel,duizelig gedrag raster/Klaar om transparantie door te prikken. de paar uitgebreide verkiesbare stomheid normen worden verminderd,betekenisbeving. (maar specifiek verschil). roet op partners…ampersand analyse. Het effe temme,Foucault,Baran tandvlees kiest rechtschapenheid’ (preciseert een context waarin ‘Paul Baran’ en ‘Michel Foucault’ denkbaar even vertrouwd zijn) – een uitvinding maar tegelijkertijd een belasten van de betekenis – een peilen van de grondslag – dat zou pas echt een discours zijn!'(bladzijde 72-73) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het gedicht ‘De ontvangst’ van Hans Tentije uit de bundel ‘Om en nabij’. ‘de zon doet glazen en kroonluchters fonkelen/en ergens daaronder moet zij in in de drukte/zijn opgegaan,in het gedrang van voor hem bijna allemaal/volslagen onbekenden,hij heeft alles/aangehoord zonder dat er iets doordrong,waar/zou zij kunnen wezen?'(bladzijde 16) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘In de loop van de woorden’ van Breyten Breytenbach het woord ‘malootzakken’.