met ‘Tegenstrijdig – en onvoorzien'(Besluit) van Ger Groot uit het boek ‘De geest uit de fles'(Hoe de moderne mens werd wie hij is). ‘Tovenaarsleerling Die paradox is de wetenschappelijke analyse van de mens tot op de dag van vandaag blijven aankleven,of ze nu werd ondernomen vanuit een natuur- of een menswetenschappelijke benadering. ‘Hebt u wel eens een gedachte uit een neuron zien komen?’ vraagt de arts-filosoof Bert Keizer zich af in zijn column in het dagblad Trouw (17-maart 2017). En hij concludeert:’Pijn,heimwee,kennis van de Middeleeuwen,poëzie,wiskunde en de muziek van The Beatles,deze dingen kun je niet naar moleculen vertalen.’ Keizer schrijft dat alleen maar omdat nogal wat (neuro)wetenschappers en zelfs filosofen menen of althans beweren dat dat wél zou kunnen,aanhakend bij het naturalistische mensbeeld waarvoor Descartes ooit een voorzet gaf die door Lamettrie werd ingekopt. Naast trots over het almaar verder voortschrijdende menselijk inzicht heeft dat van begin af aan ook onbehagen opgeroepen. Zoals de slaap van de rede op de bekende prent van Francisco Goya monsters oproept,zo beschreef Mary Shelley ongeveer op hetzelfde moment,in het begin van de negentiende eeuw,hoe een geleerde als dokter Frankenstein een monster kon scheppen. De kunstmatige mens waaraan hij het leven gaf,was de triomf van zijn kennis – en werd prompt ook de catastrofe daarvan,toen hij niet in de hand te houden bleek.'(bladzijde 337-338) Wordt vervolgd. Nu weer verder met een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘Ademruis’. Titel:’Herschep mij’ ‘Ontknoop mij. Lijf aan lijf. Laaf mij./Zoek de frequentie van mijn trillingen./Klik mijn dimensies af. Speel realtime/met me. Laat mijn huid wuiven. Wit,wit/de zwaartekrachtwet van mijn verlangen./Verander mij. Roteer mijn zeer. Leg me/open. Doorzichtig me. Zuiver mij./Zonneconstant,lentepuntig. Maak/me beter. Geef me een nieuw gezicht./Zin mij op. Pump up the voltage. Slaak,/slurpepurperlikkelak me. Laat me leven.'(bladzijde 25) Dit is het gedicht. Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ de woordgroep ‘je bent mijn je bent mijn toet toet toet toet toet toet …………..ting’. (bladzijde 213)
