met ‘Structuur'(Lévi-Strauss,Saussure,Lacan)van Ger Groot uit het boek ‘De geest uit de fles'(Hoe de moderne mens werd wie hij is). ‘Wat in een Frans of Nederlands kaartspel schoppen en ruiten zijn,zijn in een Spaans kaartspel ‘knotsen’,’bekers’ of ‘zwaarden’. Dat maakt geen verschil. Elk van die kaarten heeft in het geheel een bepaalde waarde,en dié bepaalt wat zij zijn. Tekens zijn als munten in een geldsysteem,zegt Saussure,die daaraan het begrip ‘waarde’ ontleent. Een dubbeltje was – voordat de euro er kwam – alleen maar wat het was omdat er ook kwartjes en rijksdaalders waren,bijeengehouden door de centrale waarde ‘gulden’. Zo niet,dan waren die ronde schijfjes alleen maar goed voor behendigheidsspelletjes of om onder een wankele tafelpoot het wiebelen ervan te verhelpen. ‘Het teken is arbitrair’, aldus Saussure. Hoe het er precies uitziet doet er uiteindelijk niet toe;beslissend is slechts zijn plaats binnen het systeem. Zo vormt het netwerk van de woorden dankzij hun onderlinge verschillen een stabiel systeem van abstracte posities,waaraan op strikt willekeurige wijze betekenissen gekoppeld zijn. Dankzij het feit dat de taal op die manier helder onderscheiden posities weet af te bakenen,kan er ook op cognitief vlak een afbakening van concepten ontstaan,als twee kanten van dezelfde medaille:de betekenaar en het betekende. De onhoudbare gedachte dat er een inhoudelijke band tussen die twee zou bestaan,wordt nu verdrongen door het principe van plaats of waarde dat het teken maakt tot wat het is.'(bladzijde 293) Wordt vervolgd. En nu weer verder met het gedicht ‘Fukushima’ van Mark van Tongele uit de bundel ‘Ademruis’. ‘De dollar zakt naar een deptepunt. Mensen kunnen/veel meer dan ze denken. Training helpt de klant/vooruit. Voel jij de opwinding? Zelfexpressie. Start-/pagina aanpassen. Populariteit moet je verdienen./Wie wil niet verwend worden. Consumeer,consumeer,/tenzij de machine stilvalt. De angst stuurloos te worden/in een zwart gat. Je laat de lust toch niet los?/Meegesleurd worden door een nietsontziende golf,/het overkomt ons allemaal. Als kruk of crack op het ijs?'(bladzijde 52) Het gedicht is nog niet af. Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ de woordgroep ‘blauw en bergziek wordt de buik van de gaskraan’.(bladzijde 223)
