een paar gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘warmte van het bos/deelt zich aan jouw benen mee/vrolijke benen/tedere lieve///als bomen’ruis/peppel is zij'(bladzijde 166) ‘bloemen in de spiegel gezien/toonden mij aan haar/de tussenverborgen gedachte kaatste/om alle nemen bochten en bereikte/haar vochtige schoot///geestje van de bloemen/kleinzuivernet/vertak'(bladzijde 167) ‘zijn tranen kwamen uit de diepste beek/goed verscholen in het ruige land/met zwervende paarden en groene stofbomen/onzichtbaar gemaakt'(bladzijde 168) ”s nachts dompel ik mij in nachtegalen/hun meer is water voor mijn wangen/overdag droog zand dat stoppels schuurt./wie gunt mij een nachtegaal die mij bedriegt en ook/’s nachts verstoken is van vogels'(bladzijde 169) ‘in mist waar zon/zich spant///lange lijnen lopen om/verrast en uitzicht benomen/komen zij klaar/op toppunt belvédère///de mist/ vormt zelf/een hoorn/vandaag'(bladzijde 170) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.