een paar gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘wij zwemmmen de narivier af./zij plukken ons,daar duikt/een bloedrode hand op tot stop./wij wensen ons een andere tijd,een uitweg/in het beloofde land./de vorm der deuren sluist ons lijk wel door/maar daar schallen de bezwaren tegen de ontblote verlangens/en wij zijn strak van angst en lijden,wij borneren/onze dagen met psalmen over ons gebreideld leven./wij drinken wankel moed uit onze levers,/schade schenken wij en leveren haat./wij breuken./ik verneem een zweem van zee'(bladzijde 262) ‘zeef,geschoten uit uw inslag/en de schering nauw nabij/vermijd ik uw oordeel/en worstel///ik bekras een lijn,ik/ben er niet fijn van///ik beneem mij leven zonder schaamte/zou ik tot iets/dienen///ik vrees/wankele kleur trekt weg///zopas vervoerde ik minne gedachten/ik schakel schor om de nieten///guur is de wind van gedachten/ik adoreer de wind,het schepsel'(bladzijde 263) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.
