een paar gedichten van b.zwaal uit de bundel ‘zeesnede’ gedichten 1984-2019. ‘voegzaam betast/de borsten als droeve vazen/beduimeld de dorstige wieren/opschuddend de melkbloem'(bladzijde 271) ‘de watervoor///betast'(bladzijde 272) ‘hitte spat door het water/haan buik baart het'(bladzijde 273) ‘zee bestookt///het hemelschreien'(bladzijde 274) ‘zeepaden zijn krom/gesleten/door het hellen/van het water///dalen/laten water/barsten///stampt het water/schoot voor/zon///schier/is grijs/uit schoot/getreden'(bladzijde 275) ‘het heengat gaf geen weg meer terug///de zee/een kuil/waarin het water zwoegt/op ’t lijf dat heengaat/in de kreten van een verloren/gaan'(bladzijde 276) ‘overlaat ledigt de boezemkwartieren/het pijnkristal hoort het water/zendend zijn golftaal///het schept op,het water/heb erbarmen,fluistert een golf///dat is de pijn van het water/zijn vloeiende grootspraak'(bladzijde 277) Dit zijn de gedichten. Wordt vervolgd.