Weer verder met ‘Gedichten van Friedrich Hölderlin’
vertaald door Ad den Besten.
Verder met
‘Uitzicht
De open dag is licht van vergezichten,
wanneer op verre velden ’t groen gaat komen,
nog eer de zon zich hult in avonddoom en
’t rumoer verstilt in wat nog na blijft lichten.
Omwolkt schijnt ’s werelds hart vaak, toegesloten,
’s mensen gemoed vol twijfeling, verdroten,
maar de natuur vervrolijkt weer zijn dagen,
ver staat de twijfel met zijn donker vragen.’
(bladzijde 391) Dit is gedicht 85. Morgen verder met ‘De herfst’.