met ‘Netwerk in eclips’ van Samuel Vriezen. ‘Steeds gaat het,zou je kunnen zeggen,over de verhouding tussen literatuur en opinie. Snel tekenen zich kampen af die iets te makkelijk stelling nemen,hetzij voor poëzie als vormspel,hetzij voor poëzie als drager van een inhoud die alles zal veranderen. De discussies leveren zelden veel op. Toch opende ‘Vriezen vindt…’ in mei 2006 met een interventie in zo’n debat,met een pleidooi om het Wat? en het Hoe? van de poëtische mededeling als onscheidbaar te zien. Het weblog zou blijven bestaan tot juli 2013,toen provider XS4ALL zijn weblogdienst beëindigde. Op dat moment omvatte het blog honderdtwintigduizend woorden aan posts en zo’n honderdduizend woorden aan reacties van tientallen discussiegenoten. Netwerk In de liberale democratie – Francis Fukuyama’s befaamde eindstation van de geschiedenis – zijn opinies overal. We leven in een weefsel van opinies,zijn vrij om meningen te uiten en eindeloos te discussiëren. Maar een mening is nog geen effectieve actie. Een voorbeeld hiervan waren de protesten tegen de oorlog in Irak bij het bezoek van president George W. Bush aan Londen in november 2003.'(bladzijde 11-12) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘Over de ogen’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘Licht dringt daar niet vaak door ofschoon de doolhof in puin ligt. Oude Dame weet hoe meegaandheid te manipuleren en hoe de aangeboren eigenschappen van het vrouwelijke uit te buiten. Ze corrumpeert onmiddellijk het contact dat ze heeft met de machtigen en de zwakken. Als Oude Dame opgroeit verlaat ze Orbi gaat ze wonen in de hoofdstad die op een ander continent ligt in dat opzicht.'(bladzijde 81) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af. Een bijzonder woord. Nou ja bijzonder!? Apart. Uit ‘Lichtspraak’ het woord ‘ruimtespiegelzolen'(blz. 41)
