met ‘Walter Benjamin – Reddend nihilisme’ van Frank van de Veire uit het boek ‘Als in een donkere spiegel;De kunst in de moderne filosofie’. ‘Het laat zien hoe de kans op demythologisering,de mogelijkheid van een ‘authentieke’ moderniteit,omgeslagen is in een grootscheeps georkestreerde herautisering die tot op de dag van vandaag het leven van de mensen in haar greep heeft. Het ‘Passagen-Werk’ is een kunstwerk omdat het voor de verleiding die onmiskenbaar van de ‘valse’ feeërie van de moderniteit uitgaat,niet puriteins (lees:orthodox-marxistisch) terugdeinst. De passages,de panorama’s de wereldtentoonstellingen,de mode,verhullen ongetwijfeld de harde realiteit van het kapitalisme. Maar ze kunnen ook ‘gelezen’ worden als aandoenlijke,mislukte, ‘meteen al achterhaalde’ grepen naar het absolute,naar een wereld waarin alles voor iedereen transparant zou zijn als voor de blik van de Messias. In de mate waarin de fantasmagorische constructies van de negentiende eeuw de indruk wekten dat zij de oeroude geluksdromen van de mens realiseerden,hielden zij hem gevangen in een mythische droomslaap,die door de machtigen in stand werd gehouden. Maar wanneer men er nadien,als ze eenmaal achterhaald en ‘ouderwets’ zijn,op terugblikt,blijken ze de mogelijkheid van verlossing te belichamen.'(bladzijde 191) Wordt vervolgd. Nu weer verder met een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘Lichtspraak’. ‘EEN LEKKE DOODSTILTE/////Mijn moeder krijgt bloedingen die nauwelijks te stelpen zijn./Zijn het herinneringen waaraan zij niets meer verhelpen kan?///Zoals zij daar ligt,zo wit,in purperroodvlekkige gedachten-/doeken gewikkeld als in een doodaantrekkelijke engelenbak.///Ik krijg van hetzelfde laken een pak,een plunjepak. Aarts-/zwengel. Doordrenkt wenkt zij mij uit. De sterren wachten.'(bladzijde 48) Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ het woord ‘victoriavuur’.(bladzijde 154)
