‘De barbaren’ van A. Baricco, een vervolg. In het eerste hoofdstuk ‘Plunderingen’ gaat het Baricco er vooral om te achterhalen hoe de barbaren denken. Zijn er patronen te ontdekken in hun handelen. De speelvelden waar hij het meest kon zien zijn; wijn, voetbal en boeken. Hij doet dan kleine ontdekkingen bij het bekijken van de plunderingen. Op bladzijde 91 durft Baricco dan een soort portret te maken van de barbaren.Het zijn een soort eigenschappen. Ik citeer; ‘Een technologische vernieuwing die de privileges van een kaste neerhaalt en een nieuwe bevolkingsgroep toegang geeft tot een bepaalde handeling.De commerciële vervoering die gepaard gaat met die enorme vergroting van speelvelden. De waarde van de spectaculariteit, als enige onaantastbare waarde. De keuze voor een moderne taal als basistaal van elke ervaring, als voorwaarde voor vrijwel elke gebeurtenis. De vereenvoudiging, de oppervlakkigheid, de snelheid, de middelmatigheid. de vreedzame aanpassing aan de ideologie van het Amerikaanse imperium. Die neiging tot het seculiere, die het gewijde verpulvert tot talloze lichtere en meer prozaïsche intensiteiten. Het verbluffende idee dat iets, wat dan ook, pas betekenis en belang heeft als het kan worden ingebed in een grotere sequentie van ervaringen. En die systematische, bijna wrede aanval op het tabernakel: altijd en hoe dan ook tegen het meest verheven, ontwikkelde, spirituele kenmerk van elke handeling.’De zin die er na komt moet ik nog even ‘melden’. ‘Ik twijfel er niet over, dat moet ik eerlijk zeggen, ik twijfel er niet over dat dit hun manier van vechten is. ik twijfel er niet over dat ze al die zetten tegelijk doen, en dat die in hun ogen dus samen één zet vormen.'(bladzijde 92) Lastig? Moeilijk? We zijn onderweg. Er komt meer.
