mooie datum. Wat een getal. Wordt het een speciale dag? Nu eerst verder met Baricco; de barbaren. De synthetische sequenties. ‘Tijdens zijn reis op volle snelheid over het oppervlak van de wereld op zoek naar het profiel van een baan die hij vervolgens ervaring noemt, stuit de barbaar af en toe op tussenstations van een heel bijzonder type. Ik noem maar wat: Pulp Fiction, Disneyland, Mahler, Ikea, het Louvre, en winkelcentrum, de FNAC. Op verschillende manieren lijken dit soort doorgangsstations eerder op het resumé van een andere reis: een samenvatting van punten die onderling totaal verschillend zijn maar die samenklonteren tot één baan die een ander voor ons bedacht heeft en aan ons overhandigd heeft. In dat opzicht bieden ze de barbaar een waanzinnige kans: het vermenigvuldigen van de hoeveelheid wereld die kan worden verzameld tijdens zijn snelle surfen. De illusie is dat je, als je op dat station stopt, in werkelijkheid alle spoorlijnen bereist die daar uitkomen. Als je Pulp Fiction passeert, passeer je tegelijkertijd een mooie iconografische bloemlezing van de filmgeschiedenis, net zoals je, wanneer je drie uur lang in het Louvre rondloopt een hele portie kunstgeschiedenis mee naar huis neemt. In een meubelzaak kun je het nachtkastje vinden dat voor jou geschikt is, maar bij Ikea vind je een manier van wonen, een bepaald coherent idee van wat mooi is, misschien zelfs een bepaalde manier van in het leven staan (het is een plek waar het idee om de kerstboom na gebruik terug te geven aan de natuur één is met een bepaalde kijk op de kinderkamer). Het zijn allemaal afwijkende macrovoorwerpen: ik zou ze ‘synthetische sequenties’ willen noemen. Ze suggereren het idee dat je je eigen sequenties kunt bouwen door niet zozeer afzonderlijke punten van de werkelijkheid aaneen te rijgen, maar door concentraties van sequenties die door anderen zijn geformaliseerd. Een indrukwekkend effect van vermenigvuldiging, geef toe. Misschien kunnen we stellen dat de barbaar, toen hij ze eenmaal had leren kennen, deze synthetische sequenties heeft gekozen als favoriete doorgangsplaatsen op zijn route; en als hij doorgangsstations bouwt, neigt hij ertoe ze naar dat model te bouwen. Van het boekwinkelcafé via de krant die als bijlage boeken en cd’s verkoopt tot de enorme winkelcentra waar je zelfs een kerk aantreft: overal overheerst het instinctieve idee dat je als je langs een punt komt dat op zijn beurt zelf wel drie, of honderd punten omvat, je een indrukwekkende hoeveelheid wereld kunt verzamelen.'(bladzijde 155-156)Morgen meer.
