met het essay van Wjm Kok ‘Bicycle Wheel.Het conceptuele model van Marcel Duchamp’ uit de bundel ‘Hoe kunst en filosofie werken’. ‘Onder invloed van het postmodernisme,dat uiteindelijk ook in de jaren tachtig zijn effecten kreeg in de beeldende kunsten,leek langzaam de dualiteit tussen schilderkunst en niet-schilderkunst definitief in het voordeel van de schilderkunst beslecht te worden,en wel in zijn meest schilderkunstige hoedanigheid,namelijk die van het expressionisme of wel het neo-expressionisme. Dit werd halverwege de jaren tachtig beantwoord met een kortstondige tegenbeweging onder de noemer ‘neo-geo’, die voornamelijk via de schilderkunst,de weg weer vrijmaakte voor postconceptuele ontwikkelingen die tot op de dag van vandaag zijn blijven doorwerken en in feite de schilderkunst heeft toegeëigend als een van haar mogelijkheden en wat nu veelal doorgat voor ‘post-conceptual painting’. Het conceptuele model Voor zij uiteindelijk tot readymade benoemd werd,ontstond ‘Bicycle Wheel’ in wat het best begrepen kan worden als ‘gladde ruimtetijd’:het werk was het resultaat van wat Duchamp zelf beschreef als het gevolg van het ‘gewoon de dingen vanzelf te laten gaan en een soort van Gecreëerde sfeer in het atelier te hebben'(Schwarz 2000:588,vert.auteur). Met andere woorden:’Bicycle Wheel’ ontstond in ‘een open ruimte’,zonder doel,zonder intenties,zonder modellen of verwachtingen. In het jaar van zijn ontstaan moest de categorie of het concept ‘readymade’ nog worden ‘ontdekt’,zoals Duchamp het zelf noemde. Dit gebeurde in feite pas twee jaar later,in 1915,kort nadat Duchamp zich in New York gevestigd had. Daar verzamelde hij namelijk objecten om zich heen die hem tot het inzicht brachten van het belang van hun betekenis als werk dat ‘already made’ was,een term die hij eerder gebruikte in een briefwisseling met zijn zus.'(bladzijde 56-57) Wordt vervolgd. Nu weer een paar aantekeningen van Elias Canetti uit ‘Het geheime hart van het uurwerk’. ‘Dat jij de nieuwe levensvorm niet ziet,moet je niet overschatten. Als anderen die,later,maar vinden en begrijpen,-jij doet er niet toe. Het is moeilijk om in te zien dat jij er niet toe doet.'(blz. 120) ‘Mensen in aan andere vorm,sprekende dingen,ligt dat in het verschiet? De schepsels die je voet heeft vertrapt.'(blz. 120) ‘Zijn leven lang heeft hij zich bij de dieren aangemeld,vergeefs’.(blz. 120) ‘De grootste concentratie van alle dichters die ik ken,bezit Büchner. Iedere zin van hem is nieuw voor mij. Ik ken ze allemaal,maar hij is nieuw voor mij.'(blz. 120) ‘De verbrokkelde kennis houdt hem bij elkaar.'(blz. 120) Wordt vervolgd. Na het project voor Klifhanger 2014 ‘Stifpoëzie’ ‘Gasten over de vloer’ waar ik meer dan vier maanden aan werkte, kom ik langzaam weer op gang met mijn ‘Hommage-project’. Ik wacht op Elias Canetti. Maar je moet geduld hebben en zoeken, kijken en lezen.
