met het essay van Murat Aydemir ‘Zelfreflectie volgens Bacon & Lacan’ uit de bundel ‘Hoe kunst en filosofie werken’. Dit ‘overschrijven’ is onderdeel van het project ‘Ondertiteling’ dat weer hoort bij mijn langlopende project ‘Hommages’ waarin ik hommages maak voor mijn leeshelden. Ik ben nu bezig met Daniil Charms daarna volgt Herman Gorter. Elias Canetti is ook net af;binnenkort op Facebook foto’s. ‘Het portret van George Dyer Op een rond platform met een vlekkerig tapijt zit een man op een stoel. Hij heeft een sigaret in zijn hand. Zijn gezicht is verdraaid,onherkenbaar. Een scherm naast hem,rustend op een standaard of vervormd meubelstuk,toont het profiel van een man dat in tweeën breekt of oplost. Is het een spiegel,een televisie,een foto of een schilderij? De sigarettenrook van de zittende man en zijn schaduw onder de stoel zien er merkwaardig stroperig en substantieel uit;de rook hangt zwaar omlaag. Op de voorgrond bevinden zich twee klodders witte verf. Het schilderij heet ‘Portrait of George Dyer in a mirror'(1967-1968) en het is van de Ierse schilder Francis Bacon (1909 – 1992). De titel maakt de afbeelding niet minder raadselachtig. Gaat het om een portret van George Dyer die in een spiegel kijkt? Of zien we in de spiegel uitsluitend een min of meer afgerond portret van Dyer,terwijl de man op de stoel een poserende Dyer afbeeldt? Of is de man op de stoel helemaal niet Dyer,het model ,maar Bacon,de portretschilder,die zich buigt over een al dan niet gelukte afbeelding van Dyer? Is het een dubbelportret? Het is niet gemakkelijk een beredeneerde keuze te maken tussen deze drie mogelijkheden. Alle drie lijken ze min of meer relevant,maar geen van drieën klopt helemaal. Als het schilderij een portret is van Dyer,dan is het vreemd dat de ‘spiegel’ geen reflectie toont van de man op de stoel. Die draagt namelijk een bruingrijs pak,terwijl zijn ‘spiegelbeeld’ en beige trui aan heeft. Bovendien toont de spiegel een profiel,een zijaanzicht,terwijl de positie van het hoofd van de man,met zijn linkeroor duidelijk zichtbaar,een vooraanzicht zou doen verwachten. Als het schilderij een poserende Dyer afbeeldt,dan is dat poseren wel ambivalent.'(bladzijde 151-152) Wordt vervolgd. Nu weer een citaat uit verhalen en scènes van daniil charms’ verzamelde werk ‘ik zat op het dak’. ‘Ivan Fjodorovitsj kwam thuis. Er was nog niemand thuis. De kater,Selivan genaamd,zat in de hal op de grond iets te eten. ‘Wat eet je?’ vroeg Ivan Fjodorovitsj de kater. De kater keek naar Ivan Fjodorovitsj,vervolgens naar de deur,vervolgens naar opzij en nadat hij iets onzichtbaars van de grond had gepakt begon hij weer te eten. Ivan Fjodorovitsj liep verder naar de keuken om zijn handen te wassen. In de keuken lag het kleine zwarte hondje,Kepka genaamd,op het fornuis. Ivan Fjodorovitsj hield ervan om mensen te verbluffen en deed allerlei dingen anders dan anderen. Hij had de kater Selivan expres aangeleerd in de hal te gaan zitten,en het hondje Kepka om op het fornuis te gaan liggen. ‘Zo Kepka. Lig je daar?’ zei Ivan Fjodorovitsj toen hij zijn handen had gewassen. Kepka ging voor alle zekerheid overeind zitten en ontblootte haar rechterhoektand,wat zoveel betekende als een glimlach. [1930-1931]'(bladzijde 34) Wordt vervolgd.
