met het boek van Peter Henk Steenhuis en Rene Gude ‘door het beeld door het woord’. ‘Aandacht Aandacht is een schaars goedje ‘Is dichten slechts aandachtigheid?’ vroeg de dichter Ida Gerhardt zich af. Op die regel is vaak gevarieerd:ook goed kijken zou slechts aandachtigheid zijn. Zelfs de kunst van een geslaagd leven zou uit aandachtigheid bestaan. Maar met die Aandacht is iets vreemds aan de hand. Toen ik in de Rotterdamse tentoonstellingsruimte TENT de uiterst trage film ‘Getekend’ van beeldend kunstenaar Olphaert den Otter bekeek,moest ik constant scherp blijven opletten om te zien wat er gebeurde. Tijdens het kijken schreef ik driftig allerlei steekwoorden op,maar als ik opkeek van mijn kladblok was er in de film weer zoveel veranderd dat ik vaste grond onder de voeten meende te hebben verloren,alsof ik opnieuw met kijken en interpreteren moest beginnen. Bij de bamboelong van Maria Blaisse en bij de vilten cocon van Ton van der Laaken had ik die scherpe Aandacht helemaal niet nodig. Integendeel,ik had juist het gevoel dat ik de Aandacht wat los moest laten om het kunstwerk te kunnen ervaren. Met het woord ‘Aandacht’ alleen kom je er niet.”(bladzijde 355-356) Wordt vervolgd. Nu weer een gedicht van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘De windvanger’. Verder met het gedicht ‘WEERSPIEGELING’. ‘aan weerszijden de steigerende grijze metropool/van beton en glans en neongedachten/langs straten bomen in het stille/vuur van herfst/enkele auto’s geruisloos en nat/soms een voetganger met een mond koude adem/een hond aan een lijn/een kraai vliegt voorbij en later een meeuw///verdiepingsdebatten over de aard/van bestaan en waarvoor wordt een mens/aansprakelijk gehouden/het gedruis van stemmen/zoals het hart blijft schreeuwen///waar is mijn liefde///op de rand van dit continent/van bos en sneeuw/aan het einde van de wereld'(bladzijde 226) Wordt vervolgd. Het gedicht is nog niet af.
