met ‘megalomanie voor beginners,protocollen’. Uit ‘Nergensman’ van P.F. Thomése. ‘Waar ik was,werd geschreven. Werd op grote,lege bladzijden aan een universum geschreven. Ik ging iets uitzonderlijks tegemoet,overigens zonder enig bewijs,alleen omdat ik het wilde en het zou blijven willen. Omdat ik mijn weg markeerde met negaties. Een stelselmatig afwijzen van de gebaande paden moest vanzelf wel leiden naar het pad dat het mijne ging zijn. Het mijne was wat overbleef,nadat ik iedereen kwijt ging raken. O aanbeden,heroïsche eenzaamheid die waarheid was. Een terugweg was dit pad,het leidde mij naar een verleden dat ik nog niet kende,ik herinnerde mij het,dacht ik,’ergens van,maar waarvan?’en tegelijk bleek het te gebeuren,ik was op weg naar dit leven en verbaasde mij erover dat het het mijne bleek te zijn. Een niemandsland was het. Een nergensman in niemandsland ging ik zijn.'(bladzijde 47) Dit waren de ‘protocollen’ van Frans. Wordt vervolgd. Ik denk aan het boek van Heumakers; ‘De esthetische revolutie’. Met name zijn laatste hoofdstuk. Morgen verder. Nu weer verder met het verhaal ‘Hoe prachtig die berg!’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘In de loop van de twintigste eeuw ontstond er in enkele afgelegen delen van de aardbol een obsessie over democratie en mensenrechten. Sla de rest maar over,het is van geen belang. Deze wilde ideeën weerspiegelden een algemeen gebrek aan productieve ondernemingszin ‘urbi et orbi’. Van weinig gewicht,maar het doorlopend drammen was verstorend omdat het zo flagrant uit de maat liep met de heilige belangen en de dagelijkse praktijk van de staat.'(bladzijde 23) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af.
