met ‘Rizoom,een inleiding’ van Deleuze en Guattari. ‘Een verband is precies deze groei van dimensies in een veelheid die noodzakelijk van aard verandert,naarmate haar verbindingen toenemen. In een rizoom zijn er geen punten of posities,zoals je die wel vindt in een structuur,boom of wortel. Er zijn enkel lijnen. Als Glenn Gould de uitvoering van een stuk versnelt,doet hij dat niet alleen uit virtuositeit;hij verandert muzikale punten in lijnen en laat het geheel woekeren. Het aantal houdt op universeel concept te zijn dat elementen meet volgens hun positie in een bepaalde dimensie,om een veelheid op zich te worden die overeenkomstig de betreffende dimensies varieert (primaat van een domein over een getallencomplex,dat ermee verbonden is). Wij hebben geen maateenheden,maar slechts maatveelheden of maatsoorten. Het begrip eenheid duikt nooit op,behalve in een veelheid waar de betekenaar de macht grijpt of in een overeenkomstig proces van subjectivering:zoals de centrale eenheid die een geheel van bi-univoke relaties tussen elementen of objectieve punten vestigt,of zelfs het Ene dat zich deelt volgens de wet van een binaire logica van differentiatie in het subject. De eenheid opereert altijd binnen een lege dimensie,die aan die van het betreffende systeem is toegevoegd(overcodering).'(bladzijde 28) Wordt vervolgd. Nu weer verder met het verhaal ‘Paard galoppeert in vliegende vaart’ van Breyten Breytenbach uit de bundel ‘Alles één paard’. ‘De bomen sputteren van de regen en poelen op de stenige gelige bruine aarde spiegelen de gekneusde blauwe lucht. Dan komt de regen opnieuw neer in grijze stroken en vernietigt de weerspiegeling in de waterplassen. Een meter of twintig verderop staat een bank op een open plek,buiten bereik van de bomenschildering. Op de bank zit een naakte man van middelbare leeftijd,in zalige onbewustheid van de regen.'(bladzijde 66) Wordt vervolgd. Het verhaal is nog niet af.
