met ‘Weerstandsbeleid (nieuwe kritiek)’ van Jeroen Mettes. ‘De natuurlijke syntaxis is stuurloos,maar heeft wel een richting:ze is altijd op weg naar de punt, d.i. de toekomst. Ze volgt de vector van de tijd. Zoals gezegd is ook dit – de tijd als lijn – een ruimtelijke metafoor,en het aanvankelijk effect van poëtisch ritme kan gezien worden als een verzet tegen deze voorstelling. Ritme breekt de vector van de tijd,slaat een cesuur in de loutere opeenvolging van momenten. Door meer of minder systematische herhalingen – die zowel syntactisch,semantisch als prosodisch van aard kunnen zijn – wijst het ritme ons voortdurend terug naar vorige momenten. Variatie zorgt ervoor dat het ritme geen dreun wordt en,zoals het tikken van een uurwerk,terugvalt in de lineariteit. Tijdens het lezen van een gedicht ontstaat en handhaaft zich een patroon dat zich los lijkt te maken van het eenrichtingsverkeer van het verstrijken van de tijd. Giorgo Agamben heeft dit ritmische effect begrepen als de originele structuur van het kunstwerk überhaupt: ‘[R]hythm – as we commonly understand it – appears to introduce into this eternal flow a split and a stop. Thus in a musical piece,although it is somehow in time,we perceive rhythm as something that escapes the incessant flight of instants and appears almost as the presence of an attemporal dimension in time. In the same way,when we are before a work of art or a landscape bathed in the light of its own persence,we perceive a stop in time,as though we were suddenly thrown into a more original time.”(bladzijde 258-259) Wordt vervolgd. Nu weer verder met gedicht ‘(4)’ van Hans Tentije uit de bundel ‘Om en nabij’. ‘ maar alles wordt drassig,mijn laarzen zuigen/zich haast in de modder vast,regen/ verdringt geleidelijk de mist en verzadigt/ de atmosfeer,hoe ijl/ kan het leven soms zijn/// steeds dichtere sluiers onttrekken de rotswanden/ waartussen de fjord ingeklemd ligt/ aan het gezicht en ergens roept een veerboot-/// herfstige geruchten gaan over zee’ (bladzijde 30)Dit was het gedicht. Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Uit de hoge hoed. Poëzie voor hoogbegaafde kinderen’ het woord ‘bestaansvet’. (bladzijde 44)
