met ‘Walter Benjamin – Reddend nihilisme’ van Frank vande Veire uit het boek ‘Als in een donkere spiegel;De kunst in de moderne filosofie’. ‘De ‘redding’ voltrekt zich bij Benjamin steeds aan het reddeloze. Deze messianistische paradox vindt men niet alleen terug in het Goethe-essay en het barokboek,maar ook in een essay over het surrealisme. Door de vlugge opeenvolging van technische innovaties,modes en trends onder het kapitalisme verouderen de dingen steeds vlugger. De surrealisten waren gefascineerd door de vervallen en vergeten restanten van de vroege moderniteit:de eerste gietijzeren constructies,oude fabrieksgebouwen,de vroegste foto’s. Uit de aanblik van het ‘afval van de geschiedenis’ putten zij ‘revolutionaire energieën’. Dit is ook het uitgangspunt van het ‘Passagen-Werk’:zodra cultuuruitingen,zoals bijvoorbeeld de Parijse winkelgalerijen,’hun beste tijd hebben gehad’,begint hun fantasmagorische uitstraling te verbleken. Dan pas wordt het utopische verlangen naar bevrijding dat erin werd geïnvesteerd,leesbaar. Maar hoewel het ‘Passagen-Werk’ zeker een surrealistisch stempel draagt,is Benjamin toch kritisch tegenover het geloof van de surrealisten dat zij de mysterieuze aura die rond gedateerde dingen hangt revolutionair kunnen uitbuiten. Als alternatief voor het associatieve karakter van de surrealistische beeldvorming hanteert Benjamin zelf een meer constructief principe:de literaire montage.'(bladzijde 188) Wordt vervolgd. Nu weer verder met een gedicht van Mark van Tongele uit de bundel ‘Lichtspraak’. Uit de reeks ‘PLASMAPOLKA’ het volgende gedicht. ‘ONGEGENEERD/////Wees gewaarschuwd! Pas op!/Met zuiver water kun je geen bellen blazen!///Wil je de pijpen dagdrop aan één stuk houden/of zal ik ze doorbreken? Voel je wat ik op het oog heb?///Je slinger in de zon hebben. Een lichtslier aan hebben./Luim aan mijn ruimtespiegelzolen! Hardhitter.///Ja,de ballen! Goesting tegen de wereld gooien./Een zwalp zeewater. Voorkern. Je bent nog niet klaar met me!'(bladzijde 41) Wordt vervolgd. Een bijzonder woord. Uit de bundel ‘Lucebert verzamelde gedichten’ het woord ’toeta’. (bladzijde 154)
